4. អូនប៊ីប៊ី!

600 63 1
                                    

« មិច? ប្រុសធ្វេីក្រចកអត់បានមេន? » ជីន

« អូទេ បានៗណាចា៎ សូមអង្គុយចា៎! » ជីនក៏ដាក់ខ្លួនអង្គុយជិតកៅអីក្បែរលោកជំទាវដែលពួកគេទាំងពីរទេីបតែឈ្លោះគ្នាផ្អេីលហាង។

ងាកមករកសូប៊ីនរួមទាំងបងគេទាំងពីរ កំពុងតែរៀបក្បួនធ្វេីយ៉ាងណាអោយសូប៊ីនអាចចូលទៅជិតហូប៊ីបាន

« អាបង ខ្ញុំធ្វេីជាដេីរចង់ចូលទៅអង្គុយជិតគេ តែអាបងឯងចាំរុញខ្ញុំហា៎ដេីម្បីធ្វេីជាមានឧបតិវហេតុ ហេីយបងឯងរត់ចេញពីហាងអោយលឿនកុំអោយគេឃេីញទាន់ដឹងនៅ? » សូប៊ីនប្រាប់គម្រោងទៅកាន់បងៗគេទាំងពីរ ពួកគេងក់ក្បាលយល់ហេីយក៏ចាប់ផ្តេីមផែនការ។

« សួរស្តីខ្ញុំអង្គុយជិតបានទេ...

ផូង

«អីយ៉ាស់!! » ជុងហ្គុកនឹងសូហ្គាគឺដេីរមករុញសូប៊ីនមេនធ្វេីអោយសូប៊ីនតាំងជំហរលែងជាប់ដួលផីងទៅលេីហូប៊ីទាំងមួយតួរខ្លួនរហូតដល់បបូរមាត់បានប៉ះគ្នា ដោយសារតែជុងហ្គុកឆ្លៀតជួយរុញក្បាលសូប៊ីនបន្ថែម ហេីយគេទាំងពីររត់ចេញពីហាងវឹងបាត់។

« ល..លោក!! » ហូប៊ីភ្ញាក់ព្រេីត រុញសូប៊ីនអោយចេញទៅម្ខាងឆ្ងាយពីខ្លួនហេីយក៏ងេីបមកជូតមាត់ខ្វាច់ៗ ខុសអីតែសូប៊ីនទេ រវេីយរវាយញញឹមញញែមស្ទាបមាត់ហោះហេីរដល់ឋានព្រះច័ន្ទ

« អឺ...គឺ..គឺអូនប៊ីទេឬ?! បងណា អូនស្គាល់បងទេ?»

« គឺលោក..លោកជាកូនប្រុសដែលប៉ាលោកឈ្លោះគ្នាជាមួយម៉ាក់ខ្ញុំអម្បញ់មិញទេមេនទេ? »

« ហិ គឺហ្នឹងហេីយ មិញ...មិញបងសុំទិសអូនផងណា បងគ្មានចេតនាទេ គឺមានអ្នករត់បុកនឹកបង »

« បាទៗមិនអីទេ លោកងេីបសិនមក » ហូប៊ីក៏ជួយទាញដៃអោយសូប៊ីនងេីបឡេីង រួចជូយបោសដីអោយគេតាមរបៀបជាមនុស្សមិនចេះប្រកាន់អ្នកមានអ្នកក្រហេីយចេះជួយអាសារអ្នកដទៃ

« នេះអូនមកធ្វេីអីដែរ? »

« លោក! ហៅឈ្មោះខ្ញុំមកមិនបាច់អូនៗបែបនេះទេ ខ្ញុំមិនទម្លាប់ មេីលទៅលោកទំនងជាអាយុប្អូនខ្ញុំផងក៏មិនដឹង»

គ្រួសារមហាវ៉ល់Where stories live. Discover now