𝙻𝚘𝚟𝚎 𝙼𝚎 𝙱𝚊𝚌𝚔 𝙿𝚛𝚘𝚏𝚎𝚜𝚜𝚘𝚛 ✔️

SPECIAL CHAPTER

Ashanti's Pov

It's been a year. 6 years na kami ng asawa ko at ngayon malalaki na ang mga anak namin.

Naka ngiti ako habang pinag mamasdan ko ang mga picture namin, lalo na picture namin ng asawa at mga anak ko. Ang gaganda ng ngit ng mag iina ko, sarap sa pakiramdam.

"Dadskie, where's mommy?" Tanong ng anak kong si Aron.

"Ewan ko nasaan ba nag susuot iyang nanay mo. Si ate Claire mo nasaan?" Kanina ko pa hindi na kikita ang mag nanay na iyon.

"Hindi ko po alam, dadskie. Kanina ko pa din hinahanap si ate. Hindi kaya kasama siya ni mommy?" Napaisip naman ako.

Kung kasama niya si Claire, saan naman kaya sila pupunta or nag bobonding lang siguro.

"Siguro, nak. Baka mag kasama sila ng nanay mo. Hayaan mo na girl bonding nila 'yon. Gusto mo bonding din tayo, nak?" Tinaas taas ko pa ang kilay ko.

Napangiti naman ang anak ko.

"Basketball tayo dadskie." Napa ngiti naman ako. Ayan kase bonding namin ng anak ko.

Ang mag laro ng basketball. Feeling ko nga magiging basketball player itong anak ko.

Sumasali din kase siya ng mga liga sa dating baranggay nila Rae. Dumadayo pa talaga siya, para makapag laro ng basketball.

Minsan nga uuwi iyang anak ko ang dumi na ng damit. Kaya iyong nanay niya, galit lagi kapag uuwi siyang madumi. Tapos sakin pa binubunton ang galit kase pinapayagan ko daw dumayo si Carl doon.

Alam ko naman maarte ang asawa ko, ayaw niya kaseng nadudumihan or nasusugatan ang mga anak namin.

Over protective siya pagdating sa mga anak namin.

"Hoy, dadskie ano na laro na tayo. Naka ngiti ka nalang diyan." Natauhan ako ng mag salita si Carl.

"Ay sorry anak may iniisip lang. Tara na laro na tayo, habang inaantay natin ang mommy at ate mo." Tumango naman siya at nag palit siya ng sando.

Pagtapos namin mag laro ni carl. Nag pahinga muna kami. Hanggang ngayon wala pa din ang mag ina ko. Nag aalala na ako kase almost five hours ko na silang hindi nakikita.

Mamaya baka may nangyari na sa kanila. Alam kong oa ang dating pero hindi ko maiiwasan na mag alala, lalo na asawa at anak ko iyon.

"Anak, mag palit kana muna ng damit mo." Tumango naman siya at pumasok na sa loob.

Kinuha ko ang cellphone ko na nasa mesa. Pinindot ko ang contact ng asawa ko. Akmang tatawagan ko na siya, bigla naman nag bukas ang gate at nakita ko may kotseng papasok.

Naka hinga naman ako ng maluwag, dahil sila Zain iyan.

Lumapit ako sa kanila at tinulungan bumaba ang anak ko at asawa ko.

"Saan kayo galing, Hon kanina ko pa kayo inaantay. Akala ko may nangyari ng masama sa inyo eh." Nag aalalang sabi ko sa kanila.

"Ang oa mo dadaskie, pumunta lang kami ng mall. Staka girl bonding lang kami." Mataray na sabi ng anak ko.

Kahit kailan talaga ang sungit manang-mana sa nanay.

"Hindi oa tawag doon, anak. Nag aalala lang ako sa inyo. Kase hindi naman kayo nag paalam. Pati si carl nag aalala na sa inyo." Napairap naman ang asawa ko ng tignan ko siya.

"we are safe, dadskie. Ok kaya wag kana mag alala. Staka may pasalubong kami sa inyo ni Carl." Niyakap ko nalang siya.

"Iww dadskie ang pawis mo po." Ang arte talaga.