Terminal Curiosity | SakuAtsu | +18 ✔çeviri

double down - 8 (final??)

Taslaklarımda kaldı girip çevirmeye kıyamadığımın bölümü.

En azından yenisi yolda?? ne kadar hızlı bilmiyorum ama yazarın tweeti işte sljkdcsdcnbjkdf inşallah bu kitapta tekrar görüşürüz yakında <3

*

Atsumu dondurmasını bitirdiği sırada yatak odasından yüksek bir tak sesi geldi, hemen ardından boğuk bir küfüre eşlik eden şak. Atsumu kanepeden kalktığı sırada bununla ürktü, ne olduğunu anlamak için paytak paytak Sakusa'nın odasına yürümeye başladı.

Sakusa'yı başının üzerine kaldırdığı bir terlikle dik dik yere bakarken buldu.

"N'aber, Omi Omi?"

"Sadece bir örümcek," dedi Sakusa, terliği yavaşça indirirken o noktaya bakmaya devam ediyordu. "Merak etme, öldürdüm onu."

"Onu öldürdün mü?"

Sakusa onun tarafına baktı. "Tabi ki öldürdüm."

"Adam kimseyi rahatsız etmiyordu!"

"Adam?" diye güldü Sakusa, dudağı kıvrıldı. "Beni rahatsız ediyordu. Hem de kendi evimde."

"Köşeye sıkıştırıp dışarı çıkarabilirdin! Balkonun tam şurada!"

Sakusa banyoya girip görüşünden kayboldu, saniyeler sonra tekrar belirdiğinde mavi kalın eldivenler giyiyordu ve bayağı bir tuvalet kağıdını sıkı sıkı tutuyordu. "Biliyor musun, lisedeyken hamamböceklerini öldürmekle ilgili bir konuşma yaptığımızı çok net hatırlıyorum."

Atsumu güldü, "Ona konuşma demek çok medeni durdu."

"Tch. Görüşüm hala geçerli."

"Dinle, bazı böcekler- eğer öldürmezsen geri gelmenin yolunu bulacaklar, onlar haşere. Ama örümcekler... onlar kendi hallerindeler, hm? Dışarı çıkarırsan gidecek başka bir yer bulurlar," dedi Atsumu, küçükken Osamu ile arka bahçelerinde farklı böcekleri tanımladıkları uzun akşamüstülerini anımsarken.

Sakusa'nın dudağı titremeye devam ediyordu, yüzünden tiksinmiş bir ifadeyi uzak tutmak için çok, çok çabalıyor gibiydi. İşe yaramıyordu, ama Atsumu en azından eforunu anlıyordu. Aslında biraz... sevimliydi.

Ah. Fena düşmüştü. (aslında Sakusa'ya çook aşık anlamında ama maks çeviri bu çıktı :()

Atsumu, Sakusa'nın çömelmesini ve ölü örümceği tuvalet kağıtlarının arasına katlamasını izledi. Sakusa'nın şekillendirilmemiş buklelerinden biri yüzüne düşerek gözlerini kısmen kapattı. Ayağa kalkarken uyluk kasları hareketlendi.

"Eh, bunun için çok geç artık," diye duyurdu Sakusa, yavaşça banyoya yürürken elindeki buruşuk peçeteleri mümkün olduğunca kendinden uzakta tutuyordu.

"Evet biliyorum," dedi Atsumu. "Ama gelecekte ben ortalıktayken kazayla dairene giren örümceklerin iyiliği adına bana söyle, tamam? Ben onları dışarı çıkarırım."

Tuvalet sifonunu ve sonra musluğun sesini duydu.

"Sen ortalıkta değilken ne olacak?" diye seslendi Kiyoomi.

"Merak etme, Omi-kun," dedi Atsumu banyo kapısına yaslanırken, yüzünde pislik, adi bir sırıtışla. "Uzun bir süre ortalıkta olmayı planlıyorum."

Ve Sakusa Kiyoomi kulak uçlarına kadar kızardığında Atsumu'nun ne kadar şaşırdığını tahmin edin.

Evet. Atsumu bunun tadını çıkaracaktı.

*

evet

"thank you for the happiest year of my life"lı şarkıyı şuraya yapıştıralım

sınavlar finaller iğrenç gidiyor yarın öbür gün tekrar psikiyatrist yolundayım bu yüzden Careless Whisper ve Always Omi ne kadar sık gelir bir şey diyemiyorum :( Terminal hep kalbime yakın kalacak ve umarım hiçbirinizi kaybetmeden smut çevirmeye devam edebilirim <3