|| Mystery of the Miracle Farm || ✓

Chapter 12

" ඉතිං ටේහියුන්, එහෙනම් මමත් යනවා "

ජෝර්ජ් විශ්ව විද්‍යාල කටයුතු වලට ගිහින් සතියක් ගත වුන තැන සොක්ජින්, ටේහියුන් ගේ අනික් යාළුවත් සැරසුනේ තමන්ගේ උපන් ගමට පිටත් වෙන්න..

" ජෝර්ජ් ත් ගියා.. දැන් ඔයත් යනවා.. මට තමයි පාළු..හ්ම්.. "

ටේහියුන් ඔළුව බිමට හරවන් හෙමින් මිමිණුවත් ඒක ජින් ට ඇහුනා..

" පොරොන්දු වෙනවා මම, හැම ඉරිදාවකම මතක ඇතුව ඔයාට ලියුමක් එවන්න.. "

ටේහියුන් ගේ උරහිස් මතින් තමන්ගේ අත් තියාගෙන ජින් කිව්වා.. ඒත් එක්කම ටේහියුන් ජින් ව තදින් වැළඳගත්තා..

" මතක ඇතුව එවන්න.. "

ටේහියුන් ආයෙමත් ජින් ගේ මූණ දිහා බලාගෙන කියද්දී ජින් හෙමිහිට ඔළුව වනලා ආයෙමත් ටේහියුන් ව වැළඳගත්තා..

" මෙන්න.. මේක අරගෙන යන්න.. ස්ට්‍රෝබෙරි කප් කේක් වගයක් "

පොඩි කෑම කූඩයක් ජින් අතට දෙන ගමන් ටේහියුන් කිව්වා.. ඒකත් අරගෙන ටේහියුන් ට ස්තුති කරපු ජින් තමන්ගේ මවත් සමග ඔහුගේ ගමට යන්න පිටත් වුණා..

ජෝර්ජ් ගිහින් ටික කලකට පස්සේ ජෝර්ජ් ගේ වැඩිමහල් සහෝදරයා ජෝර්ජ් ගේ ගොවිපල විකුණුවා.. කොහොමත් නගරයට ගියපු ජෝර්ජ් නැවතත් ගමට එන්නේ නැති වග ටේහියුන් දැන් ගත්තේ ජෝර්ජ් විවාහ ගිවිස ගන්න නියමිත ඔහුගේ පෙම්වතිය නගරයේ ජීවත් වෙන නිසා..

ජෝර්ජ් ජින් ගියාට පස්සේ ගමේ තනිවුණ ටේහියුන් පුරුදු විදිහට ම රසකැවිලි , අතුරුපස හදන ගමන් ජීවත් වුණා.. එයාට ඕන වුණේ නෑ ආපහු ගොවිපලට යන්න..

සතියකට සැරයක් ලැබෙන ජින් ගේ ලියුමත් ජෝර්ජ් ගේ නගරයේ රසකැවිලි පාර්සලයත් නිසා තමන්ගේ යාළුවෝ තමන් එක්ක ඉන්නවා කියලා ටේහියුන් දැනගෙන හිටියා..

<>

ජන්ග්කුක් තවමත් ටේහියුන් ගේ කකුල් මත ඔළුව තියාගෙන නිදාගෙන හිටියේ.. ඒ වෙනකොටත් ජන්ග්කුක් හිටියේ තද නින්දක..
හෙමිහිට ජන්ග්කුක් ගේ හිස කෙස් අතරින් තමන්ගේ ඇඟිලි තුඩු යවමින් ටේහියුන් හිනා වුණා..