«ហុីសុឹងសម្រួលអារម្មណ៍សិនណា... អូនពិតជាសុំទោសពិតមែន អូនមិនដឹងនេាះទេ ថាជេយ៉ុងគេមានកូន» ស៊ូជីនាងក៏បាននិយាយដោយលេីកដៃសំពះទៅកាន់ហុីសុឹង មិនមែននាងមិនដឹងថាជេយ៉ុងគេមានកូននេាះទេ តែ...នាងមានបំណងនឹងធ្វេីអោយជេយ៉ុងគេរលូតកូនយកតែម្ដង។
«មិនដឹងមែនទេ? នាងកុំមកធ្វេីពុតជាមិនដឹងនៅពេលនេះ គ្រប់គ្នានិយាយប្រាប់អស់ហេីយតែនាងមានបំណងចង់អោយជេយ៉ុងគេបាត់បងកូនមែនទេ? នាងដឹងដែរទេ? ថាជេយ៉ុងគេស្រឡាញ់កូនប៉ុណ្ណា? » ហុីសុឹងនាយកាន់តែខឹងថែមមួយកម្រិតទៀតហេីយដឹងដែរទេថាប្រពន្ធរបស់គេស្រឡាញ់កូនខ្លួនប៉ុណ្ណា ហេតុអីក៏នាងមកធ្វេីបែបនេះដាក់ប្រពន្ធខ្លួនទៅវិញ?
«ហុីសុឹងអូនសុំទោសណា» ស៊ូជីនាងក៏បានលេីកដៃសំពះសុំទោសទៅកាន់ហុីសុឹងយ៉ាងញាប់មាត់ នាងខ្លាចណាស់ខ្លាចតែហុីសុឹងគេជ្រុលដៃបាញ់នាងនេាះទេ នាងមិនទាន់ចង់ស្លាប់ទាំងនៅក្មេងបែបនេះឡេីយ។
«ទៅសុំទោសកូនរបស់យេីងនៅថាននរកទៅ» ហុីសុឹងនាយក៏ស្រែកទៅកាន់ស៊ូជីដោយទឹកមុខកំហឹង បេីចង់សុំទោសណាស់ក៏ទៅសុំទោសនៅថាននរកទៅ ទៅសុំទោសកូនរបស់នាយទៅបម្រេីកូនរបស់នាយអោយបានសមចិត្តទៅ។
«អត់ទេ! » ស៊ូជីនាងស្រែកឡេីយនៅពេលដែរបានឃេីញហុីសុឹងនាយកេះកៃកាំភ្លេីងនឹងបានទម្រាំងមករកនាងដោយទឹកមុខកំណាច ពេលនេះគ្មាននរណាម្នាក់អាចមកហាមឃាត់នាយបានឡេីយអារម្មណ៍ដែរនាយបានខឹងស្អប់ស៊ូជីបានឡេីយ! គ្រាន់តែហុីសុឹងនាយរៀបនឹងកេះកៃបាញ់នាងទៅហេីយស្រាប់តែមានសំឡេងមួយបានបន្លឺឡេីយ...
«ចៅហ្វាយ ខ្ញុំគិតថាអឺ.. យកអ្នកនាងស៊ូជីអោយទៅប៉ូលីសជាអ្នកដោះស្រាយទៅទាន» ជុងយ៉ាងដែរនៅជិតនេាះនិយាយដោយមេីលទៅកាន់ទឹកមុខរបស់អ្នកដែរមានឈ្មេាះជាចៅហ្វាយដោយក្រសែភ្នែកខ្លាចៗ និយាយតាមត្រង់ចុះជុងយ៉ាងគេមិនដែរហាមឃាត់ហុីសុឹងនេាះទេតាំងពីរដេីរតាមនាយមកព្រេាះតែជុងយ៉ាងគេក៏ផ្ដាច់ការដូចជាហុីសុឹងដែរតែ...ចំពោះរឿងនេះគេគិតថាមិនគួរចាត់ការដោយខ្លួនអែងនេាះទេ គួរមានប៉ូសីលជាអ្នកដស្រាយបេីសិនជាយេីងសម្លាប់សង្ឃ នេាះអ្នកដែរមានរឿងនឹងត្រូវជាប់កុគគឺជាចៅហ្វាយរបស់គេមិនមែនជានាងឡេីយ! តែបេីសិនជាយេីងយកនាងអោយទៅប៉ូសីលច្បាស់ណាស់ថានាងអាចនឹងត្រូវជាប់កុគអស់មួយជីវិតក៏ថាបាន។
YOU ARE READING
ភរិយា សម្អប់ (ចប់)
Randomភរិយាសម្អប់ វាគ្រាន់តែជាគំនិតរបស់អ្នកនិពន្ធប៉ុណ្ណអែងគ្មានការពិតនេាះទេ ហេីយក៏សង្ឃឹមថាអ្នកទាំងអស់គ្នាពេញចិត្តនឹងសាច់រឿងរបស់នាងខ្ញុំផងដែរ នាងខ្ញុំនឹងខំកែរសម្រួលនៅសាច់រឿងឡេីងវិញ ដេីម្បីកុំអោយអ្នកទាំងអស់គ្នាមានការពិបាកណា🥹🫶 ក្ដីស្រលាញ់ដែរមិនបានកេីតចេញពី...
