Part 26
ရိပေါ်နိုးနိုးချင်း ရှောင်ကျန့်ကိုမြင်ရသည်။
ရှောင်ကျန့် Laptopသုံးရင်း
ကျွန်တော်ကိုလှည့်ကြည့်သည်။
" နိုးလာပြီလား ဝမ် "
ရှောင်ကျန့် ဖုန်းဆက်ကာ အောက်ထပ်က
အစေခံတွေကို မှာနေသည်။
" ဘယ်လိုနေသေးလဲ သက်သာရဲ့လား "
" ဘယ်နှာနာရီ ထိုးပြီလဲ "
" တစ်နာရီထိုးတော့မယ် "
ရိပေါ်ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။
အစေခံက အမဲသားဆန်ပြုတ်ယူလာသည်။
ရှောင်ကျန့်သေချာမှုတ်ကာ ခွံကျွေးချင်နေသည်။
" ကိုယ်ဘာသာစားပါမယ်"
" ကိုယ်ခွံကျွေးပါမယ် ပါးစပ်ဟ..အာ "
ရိပေါ် ပါးစပ်ဟပေးလိုက်သည်။
" စားလို့ကောင်းလား "
" အင်း.."
" များများစားရမယ်နော်
ဝမ်ကမြန်မြန်နေကောင်းချင်နေတယ်မှတ်လား "
" ဟုတ်တယ် များများစားရမယ် "
ရှောင်ကျန့်ထပ်ခွံကျွေးလိုက်သည်။ ဝမ်စားနေရင်း
မျက်ရည်ကျလာသည်။
" ဘာလို့လဲ..ဘာလို့ငိုတာလဲ
ရှောင်ကျန့်တိတ်လန့်သွားကာ ပန်းကန်လုံးကို
ဘေးမှာချကာ ရိပေါ်ကိုပုခုံးကိုယုယစွာကိုင်ကာ
မေးလိုက်သည်။
" ဘယ်နားနာနေလို့လဲ ကိုယ့်ကိုပြောပါ "
" ခင်ဗျားကြောင့်..ခင်ဗျားကြောင့်!. "
ရိပေါ်ကျွန်တော်ကိုထုကာငိုကျွေးနေသည်။
" ဘာဖြစ်လို့လဲ ဘာပြဿနာရှီလို့လဲ
ကိုယ့်ကိုပြော ကိုယ်အားလုံးဖြေရှင်းပေးမယ် "
ဝမ်ကခေါင်းရမ်းကာ ငိုနေသည်။
ရှောင်ကျန့် ဝမ်ကိုဖက်ထားလိုက်သည်။
" ဘာပြဿနာဖြစ်လို့ ဒီလောက်ဝမ်းနည်းပက်လက်
ငိုနေရတာလဲ ကလေးရယ် "
ကလေးတဲ့လား ရှောင်ကျန့် ကျွန်တော်ကိုယုယစွာခေါ်ပြီး
ချော့နေပေမဲ့ အထီးကျန်စွာ ဝမ်းနည်းမိတုန်းပဲ
သူက ရှောင်လေးမှမဟုတ်တာ
