Part 30
ရိပေါ်နိုးနိုးချင်း ရှင်းလေးအခန်းထဲသို့ပြေးကြည့်မိသည်။
" ရှင်းလေး! "
ရှင်းလေးကိုမတွေ့တာကြောင့် စိတ်ပူစွာ
အိမ်အောက်ထပ်သို့ ပြေးဆင်းလာမိသည်။
" သခင်လေး..သခင်ငယ်လေးတို့က
ထမင်းစားခန်းထဲမှာပါ "
ဝမ်ချက်ခြင်း ထမင်းစားခန်းထဲပြေးဝင်လာလိုက်သည်။
" အိပ်ပုတ်လေး နိုးပြီလား "
ကိုကိုကရှင်းလေးနဲ့ ထမင်းစားနေရင်းက
ထလာကာ ကျွန်တော်ကိုနှုတ်ဆက်သည်။
" ရှင်းလေး!..ကိုကိုက "
ရိပေါ် ကလေးနဲ့မျက်နှာခြင်းဆိုင်ခုံမှာထိုင်လိုက်သည်။
"ကျွန်တော်စားလို့ပြီးပြီ "
ရှင်းလေးကကျွန်တော်ကိုမမြင်ချင်လို့ထင်တယ်
ထထွက်သွားသည်။
" ရှင်းလေး! "
ရှောင်ကျန့် ဝမ်လက်ကိုဆုတ်ကိုင်ထားလိုက်သည်။
" ဝမ်ဘာမှမစားရသေးဘူး
ထမင်းအရင်စားရအောင် "
" ကျွန်တော်မစားချင်ဘူး ရှင်းလေးနောက်လိုက်ပြီး
ရှင်းပြရအုံးမယ် "
" ဝမ်ဘယ်လိုရှင်းပြမလို့လဲ ပါ
ပါးရဲ့သေတမ်းစာကြောင့်
မဖြစ်မနေပို့ရတယ်လို့ ထပ်ပြောမလို့လား "
" ကိုကို! "
ရိပေါ် ကိုကို့ကိုအံသြစွာကြည့်လိုက်သည်။
" ထမင်းအရင်စားရအောင် ကိုယ်ခွံမယ် "
ရှောင်ကျန့် ထမင်းစားခန်းထဲက ဝန်ထမ်းတွေကို
အပြင်ထွက်ခိုင်းလိုက်သည်။
" ပါးစပ်ဟ..အာ! "
" ကိုကို.."
" ပါးစပ်ဟပါဆို ကိုယ်ဝါးပြီးခွံကြွေးရမှာလား "
ရိပေါ် ပါးစပ်ဟပေးလိုက်သည်။
" ဘယ်လိုလဲစားကောင်းလား "
" မကောင်းဘူး "
" ဟားဟား ကိုယ်ယောက်ကျားကခွံရင်
ဟင်းမကောင်းလည်း
အရသာရှီတယ်ပြောရမှာကိုး "
