Part 36
ရှောင်ကျန့် သတင်းကြားကြားချင်း ဆေးရုံသို့
မြန်မြန်ရောက်ရှီလာခဲ့သည်။
" ဝမ်လေး "
ကျွန်တော်ကိုတွေ့တော့ ဝမ်လေးပြေးဖက်သည်။
" ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ "
" မသိဘူး မနိုးဘူး ရှင်းလေးကမနိုးဘူး "
" စိတ်လျော့ပါ..စိတ်အေးအေးထားပါ "
ဝမ်လေးကျောကိုပုတ်ပေးလိုက်သည်။
ကျန်းချန် ထွက်လာပြီး
" ရှင်းလေးနိုးပြီး "
ရိပေါ်နဲ့တင်းနီ အခန်းထဲပြေးဝင်သွားကြသည်။
ကျန်းချန် ကျွန်တော်ကိုကြည့်ကာ
" ငါလိုအပ်တာကြောင့် ဆေးစစ်ထားတယ်
အမှန်ကလိုအပ်တာကြာပါပြီ ရှောင်ကျန့် ငါမင်းကိုပြောထားတယ်လေ မင်းမေ့လျော့နေတာလား "
" မင်းဘယ်တုန်းက..."
" ငါမင်းကို ဆေးရုံလာဖို့ခေါ်ထားတယ်လေ "
" ဟုတ်သားပဲ ဒီကြားထဲ ပြဿနာတွေအများကြီးဖြစ်သွားတယ် အခြေအနေဘယ်လိုနေလဲ "
ကျန်းချန် သက်ပြင်းချပြီး
" ဆေးစစ်ချက်ရမှ ဆက်ပြောကြတာပေါ့ "
ကျန်းချန် ကျွန်တော်နားလာပြီး ကျွန်တော်ပုခုံးကိုပုတ်ကာဆိုလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။
" မင်းမျက်နှာကဘာဖြစ်တာလဲ ကျန်းချန်
အဖြေတောင်မသိသေးဘူး မင်းကဘာမျက်နှာကြီးလဲ "
" ရှောင်ကျန့် မင်းစိတ်ထိန်း "
" အဖြေသိရရင် ငါကိုအရင်ခေါ်ပြော "
" ရိပေါ်လည်းသိဖို့လိုတယ် ဒါဖုန်းကွယ်ထားရမဲ့ကိစ္စ
မဟုတ်ဘူး "
" ငါကိုပဲအရင်ပေးသိ! "
ရှောင်ကျန့်လေသံမာသွားသလို ရှောင်ဝမ်လည်း
ဆေးရုံကိုအလာ အကုန်ကြားသွားမိသည်။
ကျန်းချန် ခေါင်းညိတ်ကာ ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။
" ရှင်းလေးက အခြေအနေဆိုးနေတာလား "
ရှောင်ဝမ်အနားကိုရောက်လာပြီး မေးလိုက်သည်။
" မင်းပါးစပ်ပုတ်ကြီးနဲ့ "
" အစ်ကို! "
" အခန်းထဲဝင်ရအောင် "
