The Promise Of Love❤️💚

"සමරෙ අයියා ... හා කාලෙකින් නං තමා ',
කොහොමද ඉතිං "

මං එහෙම කියාගෙන බටු ඇටේගෙ අතත් මිරිකලා ඒ  අත අතහැරල සමරෙ අයියා ළඟින් පුටුට ඇදල ඈදි ගත්තේ බෝසරටත් ඇහෙන් පෙන්නලා උනත් එයා බයවෙලා නවියා දිහා බලං ඉන්නවා ..මං හැරිල බලද්දී සමරෙ අයියා,

" නවීන් ..

           නවීන් දිසානායක

" සමරෙ අයියා ..

"තේ හදපං"

" තේ නං එපා සමරෙ අයියා.. කාපු ගමන් ආවෙ"

" නවීන් එහෙනං ෆැන්ට දෙකක් "

තේ හදපං කියලා නවියට කියද්දී  මං සමරෙ අයියට කීවේ තේ නං එපා කියලා උනත් බෝසර නං තොලත් විකාගෙන හොරෙන් හිනාවුනා ..සමරෙ අයියට තේරුනාද මන්දා ..එයත් ඒ වෙලාවෙම අපි දෙන්න දිහා ම බලලා ඔලුව වැනුවෙ නවියට බීම ගේන්ට කියලා ..,
නවියගෙ කොහොමත් ලයින් වැඩී. මං ⁣මාටෝ නොදන්නෙ ඌ ගැන ..ඒත් .......ඌ මෙදාසැරේ අල්ලගත්තෙ වැරදි එකාව.

රෑපක්කා කවන කවන පාරට කට ඇරල බත් ගුලිය කටට දාගන්ට තනන සමරෙ අයියා' ඇති' කියලා කෑම නැවැත්තුවා . අපේ පැත්තට හැරුනු රෑපක්කා ,

"හංසාා .. මල්ලියේ...කවුද මේ..පොඩිඩා ? ",
කියලා ඇහුවට , උත්තර දෙන්ට ත්  කලින් ෆැන්ටා ගේන්ට ගියපු නවියා ඇවිත් බෝතල් දෙක මේසේ උඩින් තිබ්බ ම සමරෙ අයියා ඇහෙන් ඒව ගන්ට කිව්වා. ඔලුව දෙපැත්ත ට වනපු බෝසර බීම එපා කියද්දි එපා  කියන්ට බැරිකමට මං ගත්තට මාත්  නොබී හිටියා .

"හංසා මේ පැත්තට ආවද..නැත්තං.. වෙන ගමනක් යන්ට ද"

" ඇ.. මං...වෙන ගමනක් යන්ට තමයි ආවේනං සමරෙ අයියා .."