🌠otuz dokuz

1.7K 201 131
                                    

Beğenip yorum yaparsanız çok mutlu olurum, bunlar en büyük motivasyon kaynağım. Multide bölüm sonuna uygun Lâl var... Keyifli okumalar 🩷

Kimsenin olmadığı bir denizde yüzüyordum, yağmur yağıyordu ve uzaktan biri beni izliyordu. Mutluydum, belki de hep bu anı beklediğim içindi. Denizin uçsuz bucaksız noktalarına ilerlerken nereden geldiğini bilmediğim bir çığlık sesi kulağıma doldu. Yattığım yerde huzursuzca kıpırdandığımda yanımda bir hareketlenme olmuş, sanki birisi yerinden sıçramıştı.

O kadar yorgundum ki gözlerimi açamıyordum. Günlerdir yaşadığım her şey, uyumadığım her gün şu an üzerime karabasan gibi çökmüştü.

Kalkmak için hareket ettiğimde "Uyu bir tanem," diyen Utku'nun sesini duydum. Üzerimde her ne varsa omzuma kadar çekti. "Neden bağırıyorsun Sude?"

Sude?

Yerimden kalkmaya korkuyordum, şu an nerede veya nasıldım bilmiyordum ama sanırım güvensiz bir ortamda değildim. En iyisi uyuma numarası yapmaktı.

"Sen ne yapıyorsun Ezgi?"

"Fotoğraf çekiyordum, Sude bağırınca telefonum düştü. Koltuğun altından almaya çalışıyorum."

"Utku," dedi Sude ağlar gibi. "Sen nasıl o kızla yatarsın? Ben burada uyurken onun yanında mı yattın?"

Ben ne haldeydim hâlâ anlamamıştım ama uyanma isteğim giderek azalıyordu. En son arabanın üzerinde uyuyakalmıştım, sonrasını hatırlamıyordum. Olduğum durum, giderek korkutmaya başlıyordu.

"Bağırmayın ya, başım çatlıyor." dedi başka birisi. Caner'di bu, dün çok içtiği için başı ağrıyor olmalıydı.

"Bu arada saat on, okula uyanamadık," dedi Ezgi. "Herkes sızmış."

"Ben Furkan diye ağlıyordum en son, Caner de Buse diye ağlıyordu. Çok içmişiz." dedi Tuğçe.

Kaç kişiydi bunlar? Utancımdan ölecektim.

Olduğum yere biraz daha sinerek battaniyeyi üzerime çektim, Utku da bana yardımcı olarak üzerimi örttü. Eli saçlarıma gidince anlaması için rahatsızca kıpırdandım, daha sonra güldüğünü duymuştum. Nefesini yüzümde hissettiğimde kaşlarımı çattım, kulağıma doğru eğilerek "Numara yapamıyorsun," diye fısıldadı. "Uyanmak istemiyor musun?"

Battaniyeyle ağzımı bile örttüğüm için "Utku," diye fısıldadım sadece onun duyacağı şekilde. "Kimler var?"

Ezgi ve Sude birbirine girmişken "Ezgi, Sude, Caner, Tuğçe, Mustafa." dedi Utku.

"Utanıyorum," dedim sıkıntıyla. "Ben niye burada uyudum?"

"Herkes yan yana yatmış zaten, utanacağın bir şey yok."

"Kalkayım mı yani?"

"Kalk," dedi gülerek. Yavaşça battaniyeyi yüzümden çekerek gözlerimi araladığımda "Gözlere bak," dedi. "Yerim kızım seni."

"Çekil de kalkayım."

Kafasını çektiğinde yerimden kalkarak ayılmak için gözlerimi ufaladım, hâlâ uykulu bir şekildeyken etrafa baktım. Dediği kişiler buradaydı, Sude ve Ezgi tartışıyordu.

"Yeter kızlar," dedi Mustafa bağırarak. "Uyumaya çalışıyorum burada."

"Koala gibi yapıştın Mustafa." dedi Caner koltuktan kalkarak.

Coraline Yok Olmak İstiyorWhere stories live. Discover now