Chapter 37: Party

10.7K 547 155
                                    

#DS6Unwavering #CirCoal #SharkFamily #DaggerSeries

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

#DS6Unwavering #CirCoal #SharkFamily #DaggerSeries

CHAPTER THIRTY-SEVEN: PARTY

CIRCE'S POV

3 months later...

When the jet landed at Harry Reid International Airport in Paradise, Nevada, almost everyone looked like they needed eight hours of sleep. Mukha rin silang hangover kahit wala naman sa amin ang uminom sa private jet na pag-aari ng pamilya ni Belaya. Even Mireia, who was used to traveling when she was a model, was contemplating acting like she was sick so someone would give her a wheelchair.

Hindi ko sila masisisi dahil lagpas kalahating araw naman kasi ang byahe namin. Kahit sabihin na nakaiwas kami sa hassle ng commercial flight at mas komportable ang byahe namin ay nakakapagod pa rin talaga.

The only ones who are still acting like humans and not real-life zombies are me, who loves to travel, Tala who's just like me, Luna who lives half her life on a plane because of her work, and Coal's older brothers, who were all still working during the flight. With the exemption of Trace nga lang na nasaid na ang energy. Hindi na nga lang kasalanan ng mahabang flight 'yon. Ang kulit niya kasi mula ng mag-take off kami kaya hindi nakakapagtakang ubos na ang batter niya.

We arrived around noon, and we headed straight to our hotel. Walang imikan ang lahat dahil mukhang natulog muna sila. I wanted to go out, but I restrained myself because I knew Coal wanted to rest, and there's no way he would let me wander alone in a city I'm not familiar with. So while Coal was sleeping, I decided to video call Kaise instead, who wasn't sleeping yet at that time.

The Dawson babies are all with Belaya's family right now. Except for Pami na kinuha agad ng pinsan ni Mireia na si Marthena at si Lucian Jr. na sinundo ng lolo niya.

I was a bit nervous about leaving Kaise with Belaya's parents. Hindi dahil sa kung ano pa man kundi dahil sa nahihiya ako sa kanila. Apat na araw din kasi kaming mawawala. But Mrs. Lawrence assured me that I don't have to worry because they love having her around.

Maging si Kaise ay parang nag-enjoy din sa isang beses niyang pag-overnight sa kanila dahil pagkababang pagkababa pa lang namin ng sasakyan ay tinatawag niya na ang ginang. She calls Mrs. Lawrence "Mimi" as if she were really her grandmother. Which warms my heart knowing that it's something that Coal and I couldn't give her.

Nakakabinging sigawan ang umagaw sa atensyon ko. A new song blasted from the speakers around the place, and new performers entered the stage.

Ang mga kasama kong kaninang umaga ay parang mga wala ng kaluluwa ay buhay na buhay ngayon habang nagtatawanan. There's nothing funny going on on the stage, but we're all giggling like virginal teenagers.

Mga nakainom na rin kasi talaga kami. We were all drinking in the limousine that picked us up at the hotel.

Mireia pointed at something. "That's a sock!"

Dagger Series #6: UnwaveringTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon