Chapter 126 Why is Fanwai so nice to me all of a sudden? zawgyi ver

110 5 0
                                    


"ေကာင္းတာေပါ့။" လ်ိဳင္ဟြိဳင္ ျဖည္းညႇင္းစြာ ေခ်ာ့လိုက္သည္။

ယြင္းက်င္း : "ဒါဆို မင္းငါ့ကို ယူလာေပး၊ ငါ့ေအာ္ဒါကိုပစ္တဲ့အတြက္ ေလ်ာ္ေၾကးပဲ"

ယြင္းက်င္း က အဲဒီကို မသြားဘူး၊ သူလည္း မတုံးဘူး။

သူသည္ ထိုမွ်ေလာက္ ဉာဏ္မေကာင္းမွန္း သိေသာ္လည္း အႀကိမ္မ်ားစြာ လွည့္စားခံရေလေလ၊ မွတ္ဉာဏ္ပိုတိုးေလျဖစ္သည္။

လ်ိဳင္ဟြိဳင္ သည္ ယြင္းက်င္း ၏ ႏိုးၾကားေနေသာ အၾကည့္ကို ၾကည့္ၿပီး ေခါင္းညိတ္ကာ : "ေကာင္းပါၿပီ"

ယြင္းက်င္း အနည္းငယ္ အံ့ၾသသြားၿပီး လ်ိဳင္ဟြိဳင္ နဲ႔ စကားေျပာရတာ ဘာေၾကာင့္ အရမ္းလြယ္ေနတာလဲ? သူ႔ နဲ႔ေတာင္မတူဘူး။

ခဏအၾကာတြင္ ေနာက္ထပ္တံခါးေခါက္သံတစ္ခုထြက္ေပၚလာသည္။

ယြင္းက်င္း တံခါးေနာက္ကြယ္မွာ ပုန္းေနၿပီး တံခါးမွာ အက္ကြဲေနတဲ့ အေပါက္ကေလးကေန အျပင္ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္တယ္။

လ်ိဳင္ဟြိဳင္ သည္ အရပ္ရွည္ရွည္ျဖင့္ စကၠဴအိတ္ကို လက္ထဲတြင္ ကိုင္ေဆာင္ကာ တံခါးဝတြင္ ရပ္ေနသည္။

ယြင္းက်င္း သည္ တံခါးေပါက္မွ လက္ကို ဆန႔္ထုတ္လိုက္ၿပီး : "ငါ့ကို ေပးပါ"

တံခါးကို ဆန႔္ထုတ္ထားေသာ လက္သည္ ပိန္လီၿပီး ျဖဴေဖြးကာ အခ်ိဳးညီညီ သြယ္လ်ေသာ လက္ေခ်ာင္းမ်ား ႏွင့္ လက္ဖဝါးလိုင္းမ်ားသည္ အလြန္သန႔္ရွင္းသည္။

လ်ိဳင္ဟြိဳင္ သည္ သန႔္ရွင္းေသာ လက္ဖဝါးပုံသ႑ာန္ရွိသူမ်ားသည္ အလြန္အျပစ္ကင္းေၾကာင္း အဖိုးအိုထံမွ ၾကားသိရသည္။ သူ ယြင္းက်င္း လက္ဖဝါးကို ႏွစ္စကၠန႔္ၾကာၾကည့္ၿပီးေနာက္ တံခါးေနာက္ကြယ္မွာ ပုန္းေနတဲ့ ယြင္းက်င္း ကို ေခါင္းေမာ့ၾကည့္လိုက္ၿပီး အိတ္ကို ယြင္းက်င္း လက္ထဲထည့္လိုက္တယ္။

လ်ိဳင္ဟြိဳင္ : "မင္း ငါ့ကို အထဲ မဖိတ္ေတာ့ဘူးလား?"

ယြင္းက်င္း : "အရမ္းေနာက္က်ေနၿပီ ေစာေစာျပန္အိပ္သင့္တယ္"

ယြင္းက်င္း သည္ အိတ္ကိုယူ၍ တံခါးကိုပိတ္ခ်င္ေသာ္လည္း လ်ိဳင္ဟြိဳင္ ၏ေျခဖဝါးသည္ တံခါးတြင္ခုထားကာ တံခါးပိတ္ျခင္းမွ ကာကြယ္လိုက္သည္။

အချစ်ဦးပြန်လာ ပြီးနောက် အစားထိုးခံက ထွက်သွားတယ်Where stories live. Discover now