# Unicode #
ကိုကို့ကိုကြည့်နေတုန်း ကိုကိုကမျက်လုံးမှိတ်ထားပေမဲ့ မျက်ရည်လေးတွေစီးကျလာပြီး နှုတ်ခမ်းပါးလေးတွေကလည်း တဆက်ဆက်တုန်လာသည်။
" ကိုကို! ကိုကို! သတိထားပါအုံး! ကိုကို! "
ထယ်ယောင်း ဆေးပိုက်တပ်မထားတဲ့လက်ကလေးကို ဖြေးဖြေးလှုပ်ပြီးခေါ်လိုက်တော့ မျက်ခွံလေးတွေလှုပ်လာပြီး မျက်လုံးပွင့်လာ၏။
" ကိုကို!.. သတိရပြီလား~ .. ခဏ! မောင် ဒေါက်တာခေါ်ထားတယ်.."
ထယ်ယောင်း အခန်းထဲက ခလုတ်နီလေးကို နှိတ်ပြီး ကိုကို့ကိုပြောလိုက်တော့ ကိုကိုက ခေါင်းငြိမ့်ပြသည်။
ဆရာဝန်နဲ့သူနာပြု နှစ်ယောက် ရောက်လာပြီး.. ကိုကို့ကို စမ်းသပ်ပေးနေကြ၏။
" စိုးရိမ်စရာမရှိတော့ပါဘူး.. နောက်တစ်ရက်နေပြီးရင် ဆေးရုံဆင်းလို့ရပြီ.. ကလေးက ပြန်ယူချင်ရင် သားအိမ်ထိခိုက်မှုမရှိတာကြောင့်ယူလို့ရတယ် ပြီးတော့ ခင်ဗျားတို့သုံးနေတဲ့ဆေးက သားအိမ်အတွက်ဘေးမဖြစ်တာကြောင့် ကလေးလိုချင်ရင် ဆေးဖြတ်လိုက်တာနဲ့ ခဏအကြာမှာ ကိုယ်ဝန်ပြန်ဆောင်လို့ရတယ် "
" ဟုတ်ကဲ့ ဒေါက်တာ ကျွန်တော် နားလည်ပါတယ်.. ပြီးတော့ တားဆေးကို ဘယ်အချိန်လောက်ပြန်တိုက်လို့ရလဲမသိဘူး ဒေါက်တာ... "
" တစ်လ ပြည့်ရင် ပြန်ပြီးသုံးလို့ရပါပြီ "
" ကျေးဇူးပါ ဒေါက်တာ.."
" ရပါတယ်ဗျ.. ခွင့်ပြုပါအုံး "
ဆရာဝန်တွေထွက်သွားတော့ အခန်းထဲမှာ သူနဲ့ကိုကိုသာ ကျန်ခဲ့သည်။ ဆရာဝန်ရှိတုန်းကလည်း သူနဲ့ဆရာဝန် ပြောသမျှကို မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းလေးတွေနဲ့ စူးစမ်းနေမှန်းသိပေမဲ့ ထယ်ယောင်း ဂရုမထားမိဘဲမေးလိုက်၏။အခုလည်း သူ့ကို မျက်လုံးဝိုင်းကြီးတွေနဲ့ကြည့်လာသည်။
*~. ကိုကို ဆန်ပြုတ်စားမလား... မောင် ဆေးရုံက ကန်တင်းမှာ သွားဝယ်ပေးမယ်... ဒေါ်ကြီးဂျုးတို့က ညစာလာပို့ပေးမှာဆိုပေမဲ့ နောက်ကျမယ်ထင်တယ်.~*
YOU ARE READING
Dear Ko Ko ( Complete)
General Fictionမောင်သာ ကိုကို ကို သစ္စာဖောက်ခဲ့ရင်..ကိုကို နာကျင်အောင်လုပ်မိခဲ့ရင်..မောင့်တစ်ဘဝလုံး အထီးကျန်ဆန်ပြီး နာကျင်မှုတွေနဲ့ ရှင်သန်ရပါစေလို့..မောင်..ကျိန်ဆိုတယ်..ကိုကို...( ကင်မ်ထယ်ယောင်း ) ငါက..စွံ့အနားမကြားတစ်ယောက်မို့..ကြာရင် မောင် ငြီးငွေ့လာပြီး ငြိုငြ...