Chapter 62
မော့တိ သူကြားလိုက်သည်ကို မယုံကြည်နိုင်ပေ။ ခွေးပေါက်လေးနာမည်ကို ကြက်သွန်ဖြူလို့ ဘယ်လိုတောင်ပေးရတာပါလိမ့်?!
သို့ပေမယ့် မုထျန်းဟန်၏ ကျေနပ်နေသောအမူအရာကိုကြည့်ပြီး သူ့မှာငြင်းဆိုရန် နှလုံးသားမရှိတော့ပေ။
နာမည်က အတော်လေး...ဆွဲဆောင်မှုရှိပါတယ်။
"ကလေးလေးရော ဘယ်လိုထင်လဲ..."
မုထျန်းဟန်က ကောင်လေး၏အမူအရာကို အနီးကပ်စိုက်ကြည့်ရင်း ပျော်ရွှင်မှုတွေနှင့် ပြည့်နှက်နေသည်။
"ဟားဟား...အဲဒီနာမည် အတော်လေးကောင်းပါတယ်"
မော့တိဖျစ်ညှစ်ရယ်လိုက်ပြီး သူ့လက်ထဲမှ 'ကြက်သွန်ဖြူလေး'ကို ကြည့်လိုက်သည်။
'ကြက်သွန်ဖြူလေး'က သူ့ကို အပြစ်ကင်းပြီးရွှန်းလဲ့နေသော မျက်လုံးမည်းမည်းလေးတွေနှင့် ကြည့်နေသည်။
မော့တိ: "..."
မရတော့ဘူး ဒီချစ်ဖို့ကောင်းတဲ့ 'ကြက်သွန်ဖြူ'လေးအတွက် သူကိုယ်စားတိုက်ခိုက်ပေးရမည်!
မော့တိခေါင်းမော့၍ မုထျန်းဟန်ကိုပြုံးပြပြီး
"ကိုကို အဲဒီနာမည်ကကောင်းပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကြက်သွန်ဖြူဆိုတာ နေ့တိုင်းစားနေကြစားစရာတွေထဲက ပါဝင်ပစ္စည်းကြီးလေ။ ကျွန်တော်တို့စွမ်းစွမ်းလေးက အပြစ်ကင်းပါတယ်"
"အမ် ဟုတ်သားပဲ"
မုထျန်းဟန်က သူ့အငြင်းစကားကို အပြုံးလေးနှင့် တုန့်ပြန်လိုက်သည်။ သူ့မိသားစုဝင်ဖြစ်သော မော့တိက ဤအကောင်ပေါက်လေးကို ဘယ်လိုထိန်းကြောင်းလဲဆိုတာ သူမြင်ချင်မိသည်။
"ဒါဆို ကလေးလေး မင်းမှာပိုကောင်းတဲ့နာမည်တွေရှိလား?"
"ဟုတ်ပါပြီ...ကိုကိုရွေးတဲ့ နာမည်ကကောင်းပါတယ်။ တစွမ်း...အဲဒါက ခိုင်မာပြီးအားကောင်းတဲ့နာမည်ပဲ။ စကားလုံးလေး နည်းနည်းပြောင်းလိုက်မယ်ဆိုရင် ပိုပြီးချစ်ဖို့ကောင်းသွားမှာပါ။အဟမ်း..."
မော့တိ သူ့အတိုက်အခံစကားတွေကို ထို့ထက်ပိုမပြောရဲတော့ပေ။
