Chapter 78
မော့တိ လှည့်ကြည့်လိုက်ရာ မုထျန်းဟန်၏ကားကို မြင်လိုက်ရသည်။အံ့သြဝမ်းသာစွာဖြင့် သူ့ဆီသို့ အလျင်အမြန် ပြေးသွားလိုက်သည်။
" ကိုကို ဘာလို့အစောကြီးပြန်ရောက်နေတာလဲ"
မုထျန်းဟန်က ပြတင်းပေါက်မှန်ကို နှိမ့်လိုက်ပြီး မော့တိကို ပြုံးပြလိုက်ကာ
"ပရိုဂရမ်မာတချို့ကို ရုံးချုပ်ကနေ ဒီကို လွှဲပေးလိုက်တယ် ကိုယ်သူတို့အတွက် ဧည့်ခံပွဲလုပ်ရမှာ လိုက်ခဲ့မလား"
''ဧည့်ခံပွဲလား''
“အဲဒီလိုမျိုး တစ်ခုခုပေါ့ ကုမ္ပဏီလည်း အခုနောက်ပိုင်း လအတော်ကြာ အလုပ်များနေခဲ့တာ အခုအချိန်အထိ မိတ်ဆုံပွဲ မကျင်းပနိုင်ခဲ့ဘူး ကိုယ်နဲ့အတူသွားမလား?"
မော့တိက အမေရိကန်တွင် တက်ရောက်ခဲ့သည့် မုထျန်းဟန်၏ ပါတီပွဲသည် မရေမတွက်နိုင်သော ရုပ်ရည်ချောမောသော အမျိုးသားများအား ဆွဲဆောင်နိုင်ခဲ့သည်ကို သတိရသွားပြီး ချက်ချင်း ခေါင်းညိတ်လိုက်ကာ
“ကောင်းပြီ လိုက်ခဲ့မယ် ဒါပေမယ့် ကျွန် တော်က ဒီလိုဝတ်ထားလို့ ဧည့်ခံပွဲအတွက် မသင့်တော်ဘူးမဟုတ်လား''
မော့တိက အရှေ့ရှိတွဲဖက်ထိုင်ခုံတွင် ထိုင်လိုက်သည်။
မုထျန်းဟန်က မော့တိအား နူးညံ့သော မျက်လုံးများဖြင့် ကြည့်ကာ
“အဆင်ပြေပါတယ် အတူတူ အပန်းဖြေရုံလောက်ပဲ ဝတ်စားဆင်ယင်တာတွေ ကုတ်နံပါတ်တွေမလိုပဲ ဝန်ထမ်းအများစုလည်း ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ၀တ်စားဆင်ယင်ထားကြတာ လူတိုင်းက အနေုက်တိုင်းဝတ်စုံဝတ်ပြီး မင်းကအားကစားဝတ်စုံနဲ့ဆိုရင်တောင် မင်းကို အတူခေါ်သွားဦးမှာပဲ''
မော့တိမှာ အနည်းငယ် နူးညံ့ပြီးပူနွေးလာသည်ဟု ခံစားလိုက်ရကာ ရှက်ရွံ့မှုနှင့် နီရဲလာသည်။"ခင်များအဲလို မလုပ်ရဘူး"
မုထျန်းဟန်က ပြုံးရုံသာ ပြုံးပြီး "ဧည့်ခံပွဲပြီးရင် မင်းကို တစ်နေရာဆီ ခေါ်သွားမယ်"
''ဘယ်ကိုလဲ''
“လောလောဆယ်တော့ လျှို့ဝှက်ထားဦးမယ်” မုထျန်းဟန်သည် မော့တိ၏ ဆံပင်များကို ပွတ်သပ်ပြီး ပြုံးလိုက်သည်။ထို့နောက် ကားမောင်းကာ ဗီလာမှ ထွက်ခွာလာကြသည်။
