"Can you teach math?"| Hyunlix

15

Oy ve yorum gormek istiyorummm 🤎🐾
Iyi okumalarrrr

☆☆☆☆☆☆

"Ne oldu çillim?"
•

•

•

|Hwang Hyunjin'den|

Tanrım, ben ne yapmıştım. Anlık bir patlamayla, sevdiğimin kalbini kırmamış adeta yok etmiştim. Zaten Felix'in ailesine karşı güçsüz olduğunu biliyordum. Neden bunu yüzüne vurdum.

"Lanet olsun. Suho'yu da işin içine kattım." fena dağıtmıştım çillimi. Peki artık çillim miydi? Beni asla affetmezdi. 

Felix çok hasastı. Çok narindi. Ona bağırırsan ağlardı çünkü bağırmayla büyümüştü. Ailesi ne zaman hata yapsa, ya bağırır ya da döverdi. Felix, gerçekleri sevmezdi. Gerçekler ona acı verirdi. Felix, temas sevmezdi. Üvey babası onu taciz etmişti.

Ve ben bunlarım hepsini on beş dakika içinde yapmıştım.

O sadece ailesi tarafından sevilmek istemişti. 

Yağmur daha da artıyordu. Felix hastaydı. Zaten bağışıklık sistemi yeterince güçlü değildi. Hastalığı ilerlerse, onun için daha kötü olurdu. Siktir arabalar! 

"Tanrım! Felix önünü göremeyecek kadar ağlıyor." çitadan farksız bir şekilde koşarsam ona yetişebilirdim. İmkansızdı.

Koşmaya başladım, su birinkilerine basarak en hızlı koşabildiğim şekilde koşuyordum. Tanrım, lütfen iyi olsun. Onu kaybetmek istemiyorum.

Koşmamı durduran şey, az önce yanından geçtiğim bankta duyduğum ağlama sesiydi. Geri adımladım, o kişinin Felix olduğunu anlamam uzun sürmemişti. Yanına eğildim. 

Beni fark edince, hızla dizlerini kendine çekmişti. Ona dokunmaya çalıştım ama benden hızla kaçmak için hamle yapmıştı. Konuşmuyordu, canı çıkarcasına ağlıyordu. Ellerimi kapüşonunun altından hafifçe ıslanan kahküllerine götürdüğüm de irkilerek geri çekildi.

"Felix, ne oldu?" irislerini, benim irislerimle buluşturdu. Kıpkırmızıydı. 

"Hyunjin, gene aynısı oldu." hıçkırdı. "Bana tekrardan başkası dokundu Hyunjin." ayağa kalkmış. Beni geri de bırakmak istercesine, uzaklaşmaya başladı.

"Felix dur!" arkasından koştum. Beni siklemiyordu. "HYUNJIN! UZAK DUR BENDEN!" gittiği yol sahilin yoluydu.Kuma inince, sıkıca kolundan tuttum.

"Hyunjin, lanet olsun uzak dur benden! Benimle konuşma istemiyorum!" dinlemiyordu. 

"Felix dinler misin? Kim sana dokundu?" 

"Kes sesini Hyunjin. Yanımda olacaksın diyorsun. Ama yoksun, beni becerip kenara mı atmak istiyorsun? Benimle eğleniyor musun?"saçlarına ellerini geçirdi. Sertçe çekti.

"Felix bak şuan çok yağmur yağıyor. Lütfen gel eve gidelim." sinirle gözlerini devirdi.

"Ölmek istiyorum Hyunjin. Anlıyor musun beni? Hayatımdan nefret ediyorum." sözleri beni kırıyordu. 

"Ölmek hatta yok olmak istiyorum. Evet lanet olsun  ki söylediğin herşeyin farkındayım. Fakat ne olursa olsun onlar benim ailem. Onları, gururlandırmak istiyorum." derin nefes aldı.

"Her yerimde yara var Hyunjin. Özellikle kalbim de çok yara var." sesi titrerken, kalbimi göstrerdi.

"Burası çok ağrıyor." kolunu açtı. "Gördün mü bu yaraları. Hadi söyle herkese, Felix bileklerini kesen bir ezik. Ne de olsa, bunun benzerini daha önce yapmıştın." sustum. Göz yaşlarını sildi.