Mafya patronu olan Hera Ateş bütün şehri avucunun içinde tutuğunu düşünüyordu ama bir gün şehre yeni gelen bir adamla bütün hükmü son bulmak üzereydi.
Tırnaklarıyla kazarak çıktığı koltuğundan indirilmek üzereyken ona neden efendi denildiği öğrenile...
Selam efendilerim, nasılsınız, ne yapıyorsunuz? Ben hala çalışıyorum. Evet iş yakamı bırakmıyor. Bitti dedikçe uzayıp duruyor ama az kaldı. (Kendini avutuyor)
Neyse uzun süre sonra yeni bölümle karşınızdayım.
Oy ve yorum yapmayı unutmayın. Keyifli okumalar. Öpüldünüz🖤
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
OKYANUSUN KOYNUNA HAPSOLAN KÜÇÜK KULAKLAR
"O videoyu kapatıp buraya gelir misin?"
Bu bir soru değil daha çok bir yakarış gibiydi. Bakışları tekrardan kucağında küçücük kalan kızına döndü. Bedeni o kadar küçük ve narindi ki koca elleriyle ona zarar vermeye korkuyordu. O kadar saf ve temiz görünüyordu ki ellerindeki pisliğin ve kanın kızına bulaşacağından korkuyordu. Her şeyin karşısında dimdik duran adam kucağındaki küçücük kızın karşısında kendini savunmasız hissediyordu.
Başını kaldırıp tekrardan karısına döndü. Karısı ise hala elinde kamera tutuyor, yüzünde büyük bir gülümsemeyle kocasıyla kızına bakıyordu. Yüzündeki gülümseme o kadar gerçek ve güzeldi ki Adnan Sancak ömrü boyunca izlese bütün hayatına yetiremeyeceğini düşünüyordu. Küçük kızı kucağında hafif huysuzlanınca büyük bir telaşla bakışları ona kaydı. Küçük kız ağlamak üzereydi ve Adnan Sancak ne yapacağını kestiremiyordu. Kucağını tıpkı karısının gösterdiği gibi hafifçe sallamaya başladı.
"Piş Piş," dedi Adnan Sancak karısını taklit etmeye çalışırken. Karısı bunu yapınca kucağındaki yaramaz hemen sakinleşiyordu ama o yaptığında sanki daha da huysuzlaşıyordu. Gözlerinde bir yardım çağrısı vardı ve karısı da bunun farkındaydı. Sonunda kocasının içler acısı haline dayanamayıp kamerayı kapatıp masanın üzerine baktı.
"Şuna bakın," dedi karısı. "Herkese kök söktüren Adnan Sancak kızı karşısında titriyor."
Adnan Sancak duyduğu cümle karşısında gülümsedi. Haklıydı. İlk defa kendini bu kadar aciz ve savunmasız hissediyordu. Sanki bütün varlığını kucağında taşıyordu. Sanki kalbi kucağında küçük bedenin içerisindeydi.
"Bu boyla benim gibi bir adamı titretiyorsa büyüyünce hiçbir adam karşısında duramayacak," dedi yüzünde gururlu bir ifadeyle, "Hem o annesinin kızı, annesi de tıpkı onun gibi beni karşısında titretmişti."
Karısı duyduğu cümle karşısında kahkaha attı. Bu doğru sayılırdı. Adamlarının karşısında aslan kesilen Adnan Sancak karısının karşısında süt dökmüş bir kediye dönüyordu. Şimdi ise onu kediye dönüştüren başka biri daha vardı.Karısı yavaşça onlara doğru geldiğinde kocasının önüne gelip duraksadı ve bakışları kocasının kucağındaki kızına baktı.
"Sakinleş," dedi karısı, "Küçük gözükse de gergin olduğunu hemen hissedebilir."
Adnan Sancak karısının dediğini yapmaya çalıştı ama bu pek kolay değildi. Kendini şu an sahip olduğu şeyler karşısında kendini mahcup hissediyordu. O kötü bir adamdı ve hayal dahi edemeyeceği bu sahneyi hakketmiyordu. O kötü bir adamdı ve hayat ona iyi davranmamalıydı. O bir katildi. Elleriyle sayısız hayata son vermişti ve o ellerle kızını tutmamalıydı.
