Mafya patronu olan Hera Ateş bütün şehri avucunun içinde tutuğunu düşünüyordu ama bir gün şehre yeni gelen bir adamla bütün hükmü son bulmak üzereydi.
Tırnaklarıyla kazarak çıktığı koltuğundan indirilmek üzereyken ona neden efendi denildiği öğrenile...
Selam efendilerim nasılsınız, neler yapıyorsunuz? Ben elimde salatalık turşum ile bölümün son düzenlemelerini yapıp yayınladım ve rahat bir şekilde salatalık turşumu kemirmeye devam ediyorum.
Söz verdiğim gibi bu hafta bölüm yayınladım ama yazarken en zorlandığım bölümlerden biri oldu.
Evet normal bir bölüm değil ama bir çoğunuzun bu bölümü istediğini biliyorum. O yüzden için rahat. Ben yazarken çok zorlandım ama yazarken de en keyif aldığım bölümlerden biri oldu. Umarım sizde beğenirsiniz.
Keyifli okumalar. Oy ve yorum yapmayı unutmayın. Öpüldünüz
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Genç kadın tezgâhın başında büyük bir titizlikle sebzeleri keserken çocukta hemen tezgâhın önünde oturup genç kadını izliyordu. Genç kadın başını kaldırıp ona dikkatle izleyen çocuğa baktı.
“Gelip bana yardım etmek ister misin?” diye sordu genç kadın merakla onu izleyen çocuğa.
Çocuk ilk başka bu teklife şaşırsa da hemen teklifi kabul etti. Oturduğu yerden hızlıca kalkıp tezgâhın arkasında doğru ilerledi ve beklemeye başladı. Çünkü ilk defa mutfağa giriyordu ve ne yapacağını kestiremiyordu.
“İlk önce ellerini yıkamalısın,” dedi genç kadın çocuğun heyecanlı tavrına gülümseyerek. “Sonra da sebzeleri kesmekte bana yardım edebilirsin.”
Çocuk başını onaylar gibi sallayıp hemen ellerini yıkayıp tekrardan tezgâhın başına geçti.
“Daha önce bıçak kullandın mı hiç?” diye sordu elindeki bıçağı çocuğa uzatırken.
“Yuvada bize bıçak kullanmayı öğrettiler ama sebze kesmek için değil,” dedi çocuk.
Kadın bir anlığına sorduğu sorudan dolayı pişmanlık yaşasa da bunu çocuğa fark ettirmeye çalışıyordu. Yuva denilen yer hakkında çok fazla bir şey bilmiyordu genç kadın ama elindeki bilgilere göre çocukların orada aldığı eğitimler sıradan eğitimler olmadığını biliyordu.
Çocuk kadın ona doğru uzattığı bıçağı aldığında ne yapacağını kestiremiyor gibi bir bıçağa bir de genç kadına bakıyordu. Genç kadın çocuğun kafa karışıklığını fark edince hemen kendine yeni bir bıçak aldı ve önündeki kapya biberi ortadan ikiye kesti. Çocuk onu görebilsin diye yavaş hareket ediyordu. Küçük çocukta tıpkı genç kadının yaptığı gibi bir kapya biber aldı ve ortadan ikiye kesti.
Genç kadın omuzlarının üzerinden bir çocuğa bakıyor bir de önündeki sebzeyi kesmeye devam ediyordu. Çocuk öğrenme konusunda fazla hızlıydı. Eve geldiği andan itibaren her el attığı işi rahatlıkla kavrıyor ve elinden gelenin en iyisini yapıyordu.
“Bu konuda iyisin,” dedi kadın önündeki biberi ince ince kesmeye devam ederken. “Benim kızım pek yemek yapmakla ilgilenmiyor.”
Çocuk hiçbir şey söylemeden sadece başını hafifçe kaldırıp genç kadına baktığında genç kadın yüzünde büyük bir gülümsemeyle ona bakıyordu.
Çocuk başını tekrar indirdiğinde önündeki diğer sebzeleri kesmeye devam etti. Genç kadın çocuğa evini açmasına rağmen onun hakkında pek fazla şey bilmediğinin farkındaydı. Çünkü eve geldiğinden beri kimseyle doğru düzgün iletişim kurmuyordu: Kızı hariç. Tek iletişim kurduğu kişi kızıydı.
Kadın onun hakkında daha fazla şey öğrenmek istiyordu ama bir taraftan da onu ürkütmekte istemiyordu.
“Kaç yaşındasın?” diye sordu genç kadın önündeki sebzeleri kesmeye devam ederken.
“12,” dedi çocuk net ve soğuk bir tonda.
Genç kadın çocuğun ses tonundan bile hissettiği bir mesafe vardı. Sanki küçük çocuk herkese karşı kendinden büyük duvarlar örmüştü. O duvarlar sadece kızına iniyordu.
“Biliyor musun? Bu benim kızımın en sevdiği yemek,” dediğinde oğlan başını kaldırarak genç kadına baktı.
Yaşına göre uzun boylu bir çocuktu ama sadece bedeni değil ruhu da yaşından kat be kat büyük olduğunu hissediyordu kadın.
Her zaman donuk mavi gözleri kızından bahsettiği anda parıldamaya başlamıştı. Büyünce yakışıklı bir çocuk olacağı kesindi.
