Painted Confession • Woosan ✓

Chapter 9

Uchylił zmęczone powieki zastanawiając się, która może być godzina. Do szkoły miał na drugą lekcję, więc mimo wszystko było to trochę później. Gdy tylko jednak spojrzał na telefon, zerwał się gwałtownie zdając sobie sprawę, że zaspał. Nawet jeśli ubrałby się w miarę szybko i zebrał wszystko z biurka, co zostało po jego wczorajszej nauce, i tak nie zdążyłby na autobus. To oznaczało,  że nie dotrze nawet na pierwszą lekcję, co w jego postawie było nie do przyjęcia. Jak mógł tak po prostu zaspać?

Poddając się już z pośpiechem i zbieraniem wszystkiego na szybko, opadł z powrotem na poduszkę i sięgnął z powrotem po telefon. Mimo że tym razem pospał trochę dłużej, i tak odczuwał zmęczenie. Czuł się jak przeżuty i wypluty dwukrotnie, a rok szkolny ledwie się zaczął. Co było nie tak?

Wooyoung

Zaspałem
Dobij mnie

Yeosang

Żartujesz
Mam tam iść sam?
Nie ma mowy, wracam się

Wooyoung

Bez przesady, przecież przyjdę później

Yeosang

Serio?
Po co?
Naprawdę Woo, zrób sobie dzień przerwy
Nikt cię za to nie zbije

Wooyoung

Będę miał zaległości...

Yeosang

Jeden dzień to nic
A tak przynajmniej odpoczniesz
Uwierz, to znak, że dziś zaspałeś

Wooyoung

Mało przekonujące
Ale niech ci będzie
Popracuję trochę nad dyplomem

Yeosang

To nie jest odpoczynek...

Wooyoung

Daj spokój, przecież nie będę cały dzień bezczynnie siedział

Yeosang

Ja właśnie to zamierzam lol
Miłego dnia
I wyśpij się najpierw!

Wooyoung

Jasne, jasne

Westchnął skupiając spojrzenie na suficie, pogrążając się w myślach o konsekwencjach jego dzisiejszej nieobecności. Nienawidził tego uczucia, dlatego niechętnie opuszczał lekcje. Pocieszał się myślą, że niedługo skończy szkołę i przestanie mieć takie zmartwienia. Co będzie robił dalej, zostawiał już pod znakiem zapytania.