Sisters by Fate, Lovers by Choice [COMPLETED]

CHAPTER 53

Zashi's POV

"Pasensya na po pero hindi ko kayo matutulungan."

I'm about to take off her hand but she holds on to my knees. She's begging for me to save her siblings.

"P-paki-usap!"

"Hindi po ako pwedeng mag-tagal dito. Nasa panganib ang buhay ng mga mahal ko." binaklas ko ang kamay niya na nakahawak sa tuhod ko. Magpa-paalam na sana ako dahil kailangan na naming umalis nang makarinig kami ng sigawan.

"Pinuno! Natunton nila tayo!"

Nagka-gulo ang mga tao at kanya kanyang tago para iligtas ang kanilang mga sarili.

The sounds of the trumpet filled the surrounding. It's their sign to let everyone know what's happening.

Handa na kaming tumakbo but I heard a gunshots coming from the tunnel.

Dalawang bata ang tinamaan nito.

F-ck! Are they humans?!

Why do they have to do this?!

Natulos ako sa kinatatayuan ko. Parang binuhusan ako ng malamig na tubig habang nakatitig sa dalawang bata na umiigik sa sakit.

The blood in their body!

"Save them! Oh god!" bumalik ako sa huwisyo. Halos lahat ng tao ay umaatras. Niisa sa kanila ay walang balak tumulong dahil sa takot na sila ang sumunod.

You've gone too far, Uncle. You abused the power of money. You're a f-cking dev-l, you'll regret this!

Hindi ko pinansin ang mga baril na nakatutok sa'kin. Tinakbo ang pagitan namin ng mga bata.

"Zashini!" hindi ko pinansin si Kuya.

"Why do you have to do this?! For money?! Ilang buhay na ba ang nakitil niyo? Bakit hindi niyo buksan ang mga isip ninyo. Makasarili kayo!" lahat sila ay nakatingin lang sa'kin.

Tumingin ako kay Kuya Evren. Lumapit sila sa'kin para kuhanin ang mga bata.

"I guess everyone knows me. Well, I'm the only heiress of Pallan's family." tumayo ako at pinunas sa damit ko ang bahid ng dugo sa kamay ko. "I am the only one who has the right to use Grandpa's and Dad's properties. And not my assh-le uncle!" may diin ang bawat salitang binitawan ko.

Nag-tinginan sila na para bang may nakakatawa sa sinabi ko.

"Tingin mo maniniwala kami sa'yo? Bukas ay kakalat na sa buong mundo ang pag-take over ni Boss sa mga ari-arian na sinasabi mo!" they laughed out loud.

Ngumisi lang ako.

"If you say so. But you cannot erase the fact that—I'm powerful!" na-alarma sila ng lumabas ang mga tauhan ko sa gilid. Mas doble ang dami nito.

Umabante din ang tribo na kanina lang ay nagsi-atrasan. May mga hawak ito na palaso at nakatutok sa kanila.

Umatras sila at nag-kumpulan.
"Put your guns down! Don't you dare move against us." ibinaba nila ang baril at tinaas ang dalawang mga kamay.

"Tie them! Let them taste the h€ll. And let them know who I am and what I'm capable of. Torture them just like what they did to those kids! To those families!" Lumapit ako sa kanila habang hawak hawak sila ng mga tauhan ko.

"Mag-dasal na kayo. Dahil sa oras na isa sa mga sugatan dito ang mawalan ng buhay ay hahayaan ko silang ipag-higanti ang mga pamilya nila kahit ang kapalit non ay buhay ninyo."

Lumapit ako kay Kuya Evren. Kita ko ang pagka-mangha sa mga mata niya.

"You've gone too far, Zashini."

"I know. Masyado nila akong sinasagad." nilapitan ko ang bata na walang malay at ginagamot gamit ang mga alternatibong panggamot.

May mga dumating pa pero hindi ito mga kalaban. Naka-amba sila habang nakatingin sa mga sira sirang harang.

"Andoy, ibaba na ninyo iyan. Bakit kayo narito? Hindi ba't kabilin bilinan ko na huwag kayong lalabas sa kuweba?"

"Ama!" tumakbo ito palapit sa'min.

"May natagpuan kaming babae na sugatan. Hindi namin alam ang gagawin kaya bumalik kami rito."

Napatingin ako sa babaeng akay akay nila.

"Ate!" mabilis akong lumapit. Punit punit ang damit ni Ate Niesel. "A-ate, a-anong—anong nangyari?!" imbis na sagutin ay nginitian niya ako. Bumitaw siya sa pagkakapit sa umaalalay sa kanya at niyakap ako.

"A-ang t-tagal mo!" bigla itong nawalan ng malay at muntik na akong mawalan ng balanse.

"Ate!" inalalayan siya nila Kuya at ihiniga sa gawa sa kawayan na upuan. "We need a doctors!"

"Malayo kami sa kabihasnan. Pero hayaan mo dahil kaya namin silang bigyan ng paunang lunas para madala sila sa bayan."

Nanlambot ako sa nakikita ko. Anong klaseng tao sila? Bakit nila nagagawa 'to?

Binigyan ako ni Kuya ng tubig. May sumunod pa na dumating. Kasama nila sila Kuya Kino at ang pinsan ni Kuya Evren.

"Zashini." tumayo ako para salubungin sila.

"Where's Chico???"

"He is safe but we're not sure."

"What do you mean?!"

"Dinala siya sa mansyon at ikinulong. Alam na namin kung nasaan si Jane. Pero si Niesel—" I cut him off.

"She's here." sinilip lang nila ito saka tinuloy ang usapan.

Bumuo kami ng plano pero hindi pa rin kami makakalabas dito dahil mas maraming kalaban sa labas. Mas marami ito kung ikukumpara sa bilang namin.

Inabot kami ng isang linggo para tuluyang makapag-handa. Iyon lang ang nakita naming paraan dahil doon sila abala.

"Kailangan mo ng bumalik. Bukas na ang event. You have to be there katulad ng plano. Kami na ang bahala rito. Maililigtas namin sila. But you have to do something for us."

"What is it?" I curiously asked.

"Your uncle's necklace. Kailangan mong makuha 'yon. Iyon ang susi sa kulungan."

"I can do that kapag hawak na siya ng mga pulis."

"Be careful."

Tumango ako at nag-handa na para umalis.

Someone was already waiting for us there and the time was just right to get to the event unless something happens.

Nag-umpisa na kaming mag-lakad at doon kami dadaan sa mas safe na lugar. Sa ilog. Gamit ang balsa na gawa ng tribo.

Diretso lang ang daan namin hanggang sa makarating sa talon. Mapanganib ang plano pero ito ang mas madali. Sa tapat ng talon ay marami ng tauhan si Uncle. Nag-babantay sila sa tarangkahan doon at sa iba pang maaaring labasan.

Kailangan naming dumaan sa talon dahil sa baba noon ay may tulay kung saan nakaparada ang sasakyan na gagamitin namin pauwi.

Inabot kami ng ilang oras sa pagsasagwan at masakit na rin ang braso ko. Ayokong maging pabigat. Nakaramdam ako ng kaba habang bumibilis ang galaw namin dahil sa agos. Tanda na malapit na kaming bumagsak.

"Ready?" tumango lang ako at hinigpitan ang kapit sa life best na suot ko.

"One."

"Two." hinawakan ako ni Kuya para hindi kami magka-hiwlaay.

"Three!" kay mga kalaban pa na tumakbo palapit sa'min.

Dumausdos ang balsa at kasabay namin itong nahulog. Pumasok ang tubig sa ilong ko. Pero nakababa kami ng maayos.