TUTSAK

15 🧡 CAN ÇIKAR AŞK ÇIKMAZ

Bir gece sevdiğim içeri girdi. Yerimden öyle bir fırlamışım ki elbisemin eteği mumu söndürdü. Güzelliği ile karanlığı dağıtan sevgilim sordu: ben gelince neden ışığı söndürdün? Dedim ki: güneş doğdu zannettim...

***SADİ ŞİRAZİ***

Aşıksan asla bir tam olmazsın. Misal; kuş isen tek kanatlı, kilit sensen anahtar o dur. Kalem isen kağıt o...

Onsuz bir hiçsin anlayacağın... Tek kanatlı hangi güvercin uçmuş? Hangi martı denizlerde süzüle süzüle tek kanadını açmış? Kilidin varsa anahtarsız neyleyeceksin? Defter kelimeler dökülmek için ise kalemsiz ne haltına yarayacak? Kelamlar yine dizilmeyecek mi boğazına?

Bir gün geçer belki, iki, üç... Peki bir ömür yarım olarak, geçer mi sensiz?

Gökyüzüm bildiğim gözlerin kapanırsa bana, yaşanır mı karanlıkta?

Korkmuyorum diye karanlıktan bu acımasızlık yapılır mı?

Tek korkum, fobim sensizlik desem yanı başımda biter mi varlığın?

Haykıramıyorum diye acımı duymuyorsun!

"Gel... Allah'ının aşkına şu yetim kalbime sahiplik et..."

Araladığı gözleri arasından son göz yaşlarını döktüğünde Nur'un endişeli yüzü, ne zaman geldiğini bilmediği Yasemin'in korkulu yüzünde turluyor gözleri.

Ne zamandır bu lanet olası yatakta yatıyordu?

Savaşın ortasında uyuduğu gafil uyku da neydi!

"Uyandı!"

"Çok şükür yarabbim!"

"Nasılsın can parçam?"

"Cane? Korkutma bizi ne olur."

Kuruyan dudaklarını aralıyor, duymak istemediği cümlelere kapalı kulakları.

"Ne.. Ne kadardır uyuyorum?"

"Yarım saat oldu sanırım. Bırak ne kadar yattığını falan. Nasıl hissediyorsun?"

Sersem halini defedip başına saplanan ve kalp ağrısı ile yarışan sancıya hayali kezzap dökerken fırlıyor yatağından. Gözüne kestirdiği dolaptaki kıyafetleri yerle bir ederken geçen yıl Devrim'in hediye ettiği kırmızı kazağı çıkarıyor. Üstündeki Nur'un giydirdiği kıyafetleri atarken giydiği kırmızı örgülü kayık yaka kazağı üstüne geçiriyor. Altına giydiği siyah dar pantolunu çektiği sıra ona çıldırmış gibi bakan iki kız da endişeli.

" Tamam havalar soğumaya başladı ama daha kış gelmedi. Kar falan yağmıyor hani.."

Ne diyeceğini bilmeden karasızca dört bir yana saçılan kıyafetlerden gözünü alıp tereddütle Nur'un dediğine eşlik ediyor Yasemin.

" Yapma böyle kurban olduğum. Ya..yarın evlenecek haleri yok ya. daha konuşac..."

" Kes sesini Yasemin!"

Ani çıkışı ile saçlarını çeken genç kız acıları ile boğuşurken çıldırmış gibi dört bir yanına dönüp sonunda yere fırlattığı telefonunu aldı şifonyerin ayağının hemen yanında.Titreyen elleri arasında sıkıca kavradığı telefonla tam odadan fırlayacakken ardını dönüp Nur'a bakıyor feri sönmüş ölü bir insanın boş fakat bir o kadar manidar bakışıyla.

" Anneme bu gece sizde kalacağımı söyle...İkna et bir şekilde!"

Ardından bakan iki dostu da ne yapacağını bilemeden bakıyorlar şaşkınlıkla.