Chapter 5

132 15 4
                                    

Κριστόφ

Την αφήνω να πολυλογεί μόνη της και προσπαθώ να βρω κάτι που να τρώγεται μέσα σε αυτόν τον κατάλογο

"Θα πάρουμε και γλυκό;" ρωτάει και την κοιτάζω περίεργα

"Ναι" λέω αδιάφορα

Αν ο Λεβ κάνει την δουλειά του σωστά δεν θα προλάβουμε να φτάσουμε ούτε στο κυρίως

Δίνω την παραγγελία μας με μισή καρδιά και αρχίζω να ασχολούμαι με το κινητό μου

Εκείνη συνεχίζει να μιλάει για τα ταξίδια που έχει κάνει και αυτά που έχει στο πρόγραμμα για το άμεσο μέλλον

"Πιστεύω ότι ταιριάζουμε πάντως" λέει κάποια στιγμή και για πρώτη φορά μου τραβάει την προσοχή

Αφήνω το κινητό μου στην άκρη και την κοιτάζω

Ξανθά μαλλιά, λευκό δέρμα, καστανό, χαμένο βλέμμα και ένα χαζό χαμόγελο κολλημένο στο πρόσωπο της συνέχεια

"Από που το συμπερανες αυτό;" ρωτάω αν και πιστεύω θα το μετανιώσω

"Είμαστε στην ίδια κοινωνική τάξη, είσαι πολύ όμορφος κι εγώ το ίδιο. Πιστεύω ότι θα έχουμε κοινά ενδιαφέροντα"

"Σου είπε ο πατέρας σου ότι αν πετύχει αυτό το ραντεβού σύντομα θα πάμε σε γάμο;"

"Ναι, θα μου άρεσε να γίνω γυναίκα σου. Νομίζω ότι προς τα κει πάει τόση ώρα" δεν μπορεί να είναι τόσο ηλίθια

"Κι εγώ έτσι πιστεύω" λεω σοβαρά "Αλλά για να γίνεις γυναίκα μου υπάρχουν κάποιες προϋποθέσεις "

"Δηλαδή;" ρωτάει περίεργη

"Δεν θα βγαίνεις από το σπιτι αν δεν υπάρχει σοβαρός λόγος ή αν δεν είναι απαραίτητη η παρουσία σου σε κάποια εκδήλωση, δεν θα δουλεύεις, δεν θα έχεις κοινωνικές επαφές εκτός σπιτιού και σε καμία περίπτωση δεν θα κανείς ταξίδια" αρχίζω να απαριθμώ και με κοιτάζει σοκαρισμένη "Γενικά με νοιάζει να μου κανείς παιδιά και να τα μεγαλώνεις" συμπληρώνω χαμογελαστά

Πίνει μια γουλιά από το κρασί της και γνέφει γρήγορα θετικά

"Πρέπει να πάω μέχρι την τουαλέτα" σχολιάζει και σηκώνεται βιαστικά

Χαμογελάω ευχαριστημένος και τελειώνω το κρασί μου, είναι το μόνο ωραίο εδώ μέσα

Το κινητό μου χτυπάει και το όνομα του Λεβ εμφανίζεται στην οθόνη

'20 λεπτα πριν; Τι έγινε και προσπαθείς να με καλοπιάσεις;'
'Πρέπει να έρθεις εδώ τώρα' λέει αμέσως
'Θα έρθω, την κανόνισα μόνος μου την μικρή έτσι κι αλλιώς , σε λίγο θα μου ζητήσει μόνη της να φύγουμε'
'Πρέπει να έρθεις τώρα. Προέκυψε πρόβλημα'
'Τι έγινε;' Σοβαρεύω αμέσως 
'Δεν μπορώ να σου εξηγησω από το τηλέφωνο. Έλα αμέσως σπιτι'
'Έρχομαι' λέω και το κλείνω.

Destiny Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα