Chapter 14

118 19 3
                                    

Βαλέρια

Γάμος, μια λέξη που δεν υπήρχε στο λεξιλόγιο μου, δεν ήταν ποτέ στα σχέδια μου, δεν με εξέφραζε

Είναι κάτι που θεωρώ περιττό, αν είσαι με τον άνθρωπο που θέλεις και αγαπάς, σε τι χρησιμεύει ο γάμος;

Να που σήμερα όμως είμαι αναγκασμένη να αφήσω πίσω όλες τις απόψεις μου για αυτό το θέμα και να παντρευτώ κάποιον που ξέρω ελάχιστα, κάποιον που σιχαίνομαι, έναν εγκληματία

Η πόρτα μου χτυπάει και δίνω άδεια να περάσουν, ξέρω ότι είναι η αδερφή μου, ο άλλος έτσι κι αλλιώς απλά μπουκάρει χωρίς να ρωτήσει

"Είσαι πανέμορφη" μου λέει συγκινημένη και στριφογυρίζω τα μάτια μου "Ξέρω ότι δεν είναι κάτι που θέλεις, αλλά και πάλι είσαι κούκλα"

"Σε ευχαριστώ" λέω χαμογελώντας

"Ο μπαμπας θα χαιρόταν πολύ αν σε έβλεπε. Πάντα ήθελε να σε συνοδεύσει νύφη κι εσυ πάντα έλεγες ότι δεν θα παντρευτείς ποτε"

"Δεν θα ήθελα να με δει σήμερα. Κανένας δεν θα ήθελα να ξέρει ότι είμαι αναγκασμένη να το κάνω αυτό"

"Το ξέρω" λέει και κάθεται δίπλα μου "Αλλά αν ήταν κάτι που ήθελες θα ήταν χαρούμενος. Και η μαμα θα ήταν" σχολιάζει

"Ναι"

"Έχω κάτι" λέει και ανοίγει την τσάντα της, βγάζει από μέσα ένα κουτάκι και μου το δίνει

Μέσα έχει ένα ζευγάρι σκουλαρίκια, είναι μικρά κι έχουν στην άκρη τους δυο μικρά διαμαντάκια

"Αυτά είναι της μαμάς" διαπιστώνω "Που τα βρήκες;"

"Τα είχα πάρει κρυφά μια μέρα από εκείνη γιατί είχα βαρεθεί να την βλέπω να χρησιμοποιεί τα πράγματα της. Όταν ήρθα εδώ να σε βρω τα είχα μαζί μου για να στα δώσω να τα κρύψεις. Πριν λίγες μέρες μου έφεραν την βαλίτσα μου και σκέφτηκα ότι είναι ωραίο δώρο για τον γάμο σου"

"Εσυ πρέπει να τα κρατήσεις"

"Όχι, σε σένα θα πηγαίνουν καλύτερα. Θα τα βάλεις σήμερα και θα είναι σαν να έχεις την μαμα μαζί σου"

"Σε ευχαριστώ" λέω και την αγκαλιάζω

"Το ξέρεις ότι έχουν ιστορία;" ρωτάει ενθουσιασμένη

"Τι ιστορία;"

"Στην αρχή είχαν μόνο την πρώτη πέτρα, τα είχε κάνει δώρο ο μπαμπας στη μαμα, όταν γεννήθηκες. Όταν ήρθα κι εγώ τα πήρε και έβαλε και την άλλη, αν κοιτάξεις προσεκτικά η κάθε πέτρα έχει χαραγμένο ένα γράμμα, τα αρχικά μας" λέει και κοιτάζω. Πράγματι, ένα Β κι ένα Α είναι χαραγμένα

Destiny Where stories live. Discover now