Destiny

Chapter 21

Βαλέρια

Κοιτάζω το είδωλο μου στον καθρέφτη και γυρίζω ξανά στην Αναστασία

"Είναι υπερβολικό" γκρινιάζω

"Αφού αυτό σου έφερε, έτσι θα είναι όλοι ντυμένοι" λέει και παίζει με το κινητό της

Τις πρώτες μέρες που επέστρεψε από το νοσοκομείο δεν το είχε πάρει καλά. Δεν της άρεσε που έπρεπε να κάνει ενέσεις και να προσέχει το παραμικρό πλέον, ένιωθε εγκλωβισμένη

Προσπάθησα να την πάρω με το καλό, έγινα αυστηρή μαζί της, αλλά δεν άλλαζε τίποτα

Έτσι ο Κριστόφ την δωροδόκησε με ένα κινητό, δεν εχει κάρτα sim και από ότι κατάλαβα έχει βάλει πρόγραμμα που ότι μήνυμα στέλνει στα social περνάει πρώτα από τον έλεγχο κάποιου δικού του

Δεν με νοιάζει, ήταν αρκετό για να την πείσει και πλέον είναι πολύ καλύτερα

Ο Κριστόφ μπαίνει στο δωμάτιο και με κοιτάζει

"Ετοιμη;" ρωτάει και τον κοιτάζω ξενερωμένη "Τι;"

"Ειναι υπερβολικό για μένα, δεν φοράω τέτοια"

"Περίμενε να δεις τι θα φοράνε και οι υπόλοιποι και ξανά πες το μου"

"Τέλος πάντων" υποχωρώ και παίρνω την τσάντα και το παλτό μου

"Θα έρθει ο Λεβ να σου κάνει παρέα" ενημερώνει την Αναστασία κι εκείνη χαμογελάει

"Μην ξεχάσεις τα φάρμακα" λέω εγώ

"Ναι ναι. Καλά να περάσετε" λέει καθώς μπαίνει στο δωμάτιο της και ουσιαστικά μας κλείνει την πόρτα στα μούτρα

"Δεν χρειάζεται να ανησυχείς τόσο πολύ. Είναι τόσα άτομα στο σπιτι, θα την προσέχουν" σχολιάζει καθώς βγαίνουμε έξω

"Δεν μπορώ να μην ανησυχώ"

Μου ανοίγει την πόρτα του συνοδηγού και αφού κάνει τον κύκλο μπαίνει κι εκείνος μέσα

Προσπαθώ να βολέψω τον εαυτό μου για να μην τσαλακώσω το φόρεμα και τότε τον παρατηρώ

"Δεν θα την δέσεις;" ρωτάω αναφερόμενη στην γραβάτα του που την έχει απλά στο λαιμό

"Μετά, δεν μπορώ να έχω κάτι γύρω από τον λαιμό μου " απαντάει και γελάω

"Από ότι θυμάμαι δεν είχες πρόβλημα να έχεις τα χέρια μου όταν θα σε πνίξω"

"Ακόμα δεν έχω" λέει κοιτώντας με έντονα και αποστρέφω το βλέμμα μου