STUNNED

Chapter TWENTY-ONE

Noah's POV...

Flashback...

Muli akong nagising sa hindi pamilyar na lugar. Kumunot ang nuo ko sa tila babasaging salamin sa aking harapan. Ikinilos ko ang aking ulo upang pagmasdan ang paligid at duon ko lang napagtantong nasa loob ako ng isang tube. More like a test tube, like a huge cylinder but it has metallic lid. If I'm not mistaken it's a common piece of laboratory equipment. A clear glass tubing. Nakikita ko ang tatlong tube pa sa unahan ko at tig isa sa tigkabilang tabi. Lahat sila ay derekta lang ang tingin sa unahan. I gulped when I realized the possibility of this sh*t.

"Guys wakeup!-" nahinto ako dahil sa kung anong bagay ang sumasagabal sa aking ilong, kinapa ko iyun at napagtantong oxygen hose pala.

"Huh! Ano to bakit may ganito ako?" kumabog ang puso ko sa takot nang makita ang malalaking karayom na nakabaon tigkabilang pulso at mga paa.

"Nasaan ba ako?"

Inilibot ko ang paningin sa paligid ng biglang umingit ang pintuang bakal di kalayuan sa aking pwesto.

"Diyos ko!" hindi makapaniwala kong sambit habang iniisa-isang titigan ang mga kapwa kong estudyante. Gaya ko ay nasa loob din sila ng kaniya-kaniyang test tube at may nakakabit na mga hose sa katawan. Gising silang lahat dahil nakikita ko ang malilikot nilang mga mata kaya naman kinalampag ko ng kinalampag ang kinalalagyan ko. Naaalarma ang buong systema ko sa kung paano kami nakarating sa ganitong sitwasyon at kung makakaalis paba kami rito. I scanned the whole area and found Sofia at the next raw. Gaya ko, nakakakilos din siya.

"111! There's conscious here!" sigaw ng taong papalapit sa pwesto ko ngayon. Hindi ko mawari kong babae siya o lalaki dahil sa kaniyang suot. Naka suot ito ng overalls, chemical resistant glasses at resperator. Nakita ko nanaman sa kaliwang dibdib nito ang logo ng bungo at sa ibaba nuon ay ang letrang THANA. Sa kabilang dibdib naman ay tila name tag ngunit imbis na pangalan ay number ang mga nakasulat duon, 034. Sininyasan ko si Sophia na huwag kikilos at agad itong tumango.

"Sino ka! Anong gagawin mo samin? Hayop kayo! Anong ginawa ninyo sa amin?!" malakas na sigaw ko at pinagsusuntok pa ang salamin na kahit kaunti ay wala manlang naging lamat.

"What the hell! Siya rin 'yong gising kanina ah," sabi pa ng isang dumating.

"Are you sure you put enough pressure to his tube?"

"I'm certain." Tinitigan ako ng dalawa at masama ko silang tinitigan pabalik.

"Give him the Level 4," utos ni 034 dun sa tinawag niyang 111.

"Huh? Paano kung mamatay 'yan? Alalahanin mo 034, hindi yan kasama sa first subject na'tin." Lalo na akong naalarma sa narinig. Gulat kong tinitigan ang hose na nakakabit sa akin. Nakikita ko ang kulay asul na liquid duon.

"So what? Duon lang din naman ang punta niya kung hindi magtatagumpay ang experiment.

"Experiment? Are we the lab rat? Sagutin mo ako! What do you mean level 4 at anong first subject?! Bullsh*t are you trying to kill us?!" I was hysterically punching the tube, napapaimpit nalang ako sa sakit dahil sa karayom na lalong nagbaon ngayon sa balat ko.