Bizim silahımız vardı. Benim elimde fırça ve paletten onun ise sahiden silahı vardı.
Çizime zarar verme kaç yıldan başlar bilmem ama cezan sadece bir gece...bir gecen bana ait
“Ey Rabbimiz! Bizi zalimler topluluğu ile beraber bulundurma!”
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
8.Bölüm (Hamza'nın hayat hikayesi)
Gözlerimi ovuşturdum. Ahh boynuma resmen ağrılar giriyor. Dün yediğim tehditler ile bugün valiliğe gelmiştim. Tayfun amca bana çalışacağım yeri göstermişti. Fazlasıyla disiplinli ve herkesin harıl harıl çalıştığı bir yerdi.
Vali yardım derneklerine, öğrenci yurtlarına ziyaretlere gidiyordu. Bense odada taslağı atmaya başlamıştım.
180×180 boyutta olan aile tablosuydu. Bunun dışında bir de Atatürk, Vali ve bir de türk bayrağı çizimi vardı. Aslında ailesi çizim için kobay olmuştu. Asıl çizim diğeri olacaktı.
Omuzumu sıkıyordum.
"Çık ki hepimiz kurtulalım! Ya vallahi iki eğildim neneler gibi her yanıma kramp giriyor!" Kendimi esnetip ayağa kalktım. Öf şu taytta nasıl kaşındırıyor ya! Elimle taytı çekiştirmeye başladığım da birden kapı açıldı ve içeriye dolan "Abiii"sesiyle durdum. Evet elim taytımı çekiştirirken karşımda Üst düzey ağdacı ve Hatice vardı.
İkisi de eğilip ellerime baktı! Ahhh rezil oldum! Resmen şu an saçma sapan bir durumla karşılaştılar! Yüzüm kızarmış halde yutkundum ve "Şey tayt....sıkıyor-"ne? Mihre tayt sıkıyor mu dedin? Sen ciddi misin? İnanmıyorum ben bunu demiş olabilir miyim? Resmen rezillik!
Morarmış halde taytı bıraktığında gelen "şaaak" sesiyle yerin yedi kat dibine girmiştim. Allah'ım şu birinci kattan kendimi atsam ne olur? Ha söyle ya da birileri silahı unutmuş olsun kafamı patlatayım!
Vücudum utanç içinde alev alev yanarken ikiside kapıda bana şaşkın gözlerle bakıyorlardı. Hızla arkamı dönüp elimi belime koyup çizime bakıyor gibi yaptım ve "Aahh.....be-ben de ara verdim.....si-siz...ııı...."kelimeler bile aklıma gelmiyordu.
"Akşama hazır olun burada toplantı yapılacak, vali bey seninde gelmeni istiyor"dedi. Ben ne alâka? Şaşırmış halde mavilere döndüğüm sırada o ifadesiz yüzünü yine çıkarmıştı. Dünden eser yoktu. Az önceki utanç verici anın dışına çıktığımda açık kapıdan çıkan Hamza komser gitmişti. Allah Allah yine ne yaptım?
Gerçi daha ne olsun?
Kasıntı halimi atıp yüzümü kapadım ve "Hatıca rezil oldum rezil! Ah neden sürekli özellikle bu adama rezil oluyorum!"sinirden kendimi dahi toparlayamazken üstüne Hatıca kahkaha atıp koluma bir tane geçirdi ve "Kızım sen gerçekten delisin! Koskoca adama kalkmış taytım sıkıyor diyor! Ahahah Hamza abi de hiç bozuntuya vermedi....gerçi bugünden beri gergin"deyip kahkaha atmaya devam etti. At sen at seni o esmer korumanın yanında bozmazsam adım Mihre değil!
