Mihre-i Lem-Yezel

🔫 37. Lem-Yezel, Otel

🚨 Mihre-i Lem-Yezel 🎨

37.Otel
(Evli olabiliriz ama aynı odada kalamayız)

"Yeter da yeter! Zahide ve Efe bizle olacak siz rahat rahat gezin tozun!"

Babaanneleri yalnız bırakmak korkutuyordu ama diğer torunları onlarla olacaklardı. Efe başını sallayıp "Evet siz rahat olun her şey tamam"dedi oysa diken üstündeydim.

Vali bey, babaannem ve Tayfun amca ile vedalaşıp Gözde'nin elini tuttum. Ona da değişiklik olacaktı. Saçlarından öptüğümde Vali bey gülümseyip"Ters giden bir şey de arayın"dedi. Asıl siz arayın yoksa ben kahrolurum.

"Çok sağolun zaten bizlere çok yardımcı oldunuz. Allah razı olsun"dedim. Kimsenin yapmadığını yapmıştı ve bizlere aile olmuştu. Hanife hanım elimi tutup gülümsediğinde arkada bir ses geliyordu.

Başımı çevirip baktığımda damatlığı çıkarmış Hamza spor bir şeyler giymişti. Yanında korumalardan birine bir şeyler söylüyordu. Muhtemelen babaanneler başka dedelere kaçmasın diye tembihliyordu.

"Kız biz niye duruyoruz burada!"

Birden nene yerinde sıçladığı sırada herkes onlara dönmüştü. Ne demek niye duruyoruz? Açık hava mı çaprtı? Şaşkınca bakarken nene çantasına sarılıp "Biz de geliyoruz!"dediği anda ağzım açıldı. Ne? Hayır hayır gelemezler! Asla olmaz!

Şoka girmiş halde babaanneme döndüğüm de garibim sessizdi ama diğer babaanne ayaklanmıştı. Olmaz ya olmaz! Eğer onlar gelirse odaları ayıramayız...zaten Gözde var diye paniktim ama şimdi...olamaz.

Yutkunup Hamza'ya baktığımda o da şaşırmıştı. Ne diyeceğini bilemiyor halde omuzlarını kaldırdı. Ya saçmalamayın! Başımı iki yana sallayıp babaannenin elini tuttum ve gülerek "Kız kar kış sizin romatizmanız azar"dedim. Ya lütfen gelmeyin!

Babaanne kaşları çatık halde geriye çıktı ve "Siz bizi istemiyor musunuz?"dedi. İstemiyor değil de...of of! Yutkunup "Yok babaanne öyle değil ama kar var, soğuk var ve...."diyordum ki babaanne elini kaldırdı ve "Biz de geliyoruz dedim! Ailece güzel bir tatil yapalım"dedi. Ya ailecek tatil yapalım....da en çok bize yarayacak!

Hamza'ya baktığımda o da ne yapacağını ilk defa bilmiyordu. Allah'ım ne olacak?

.
.
.

Israrla gelmek isteyen babaanneler ile daha fazla önünde durmadım ve gelmeleri için hazırlandık. Cümbür cemaat toplanmış balayına gidiyorduk. Biri gelip çarşafı tutacak herhalde. Sabır!

Kalanlarla vedalaşıp yola çıkmıştık. Havaalanına gelip direkt Bursa'ya gidecektik. Ancak hazırlanan eşyalar ve kalabalık sülale ile zor bela çıktığımız yolda uçağa yerleşmiştik. Babaanneler ve Gözde yan yana, Eda, Hatice ve ben bir yandaydık. Hemen arkamızda da Yasin, Taner ve Hamza vardı. Hamza arka koltuğumda oturuyordu. Ne tuhaf bir balayındayız ya!

Ailecek balayına giderek tarihe geçiyoruz. Müge abla bana bunu dememişlerdi! Ben onun o tatlı hallerine kandım! Şimdide arkamda oturuyor ve herkesten bir haberdi. Başımı cama yaslayıp derince nefes aldım. Diğerleri arkalı önlü sohbet ederken Gözde'ye hikaye okumak için kitaplarımı çıkardım. Onun başını kendime yaslayıp kitaplardan birini açtım ve okumaya başladım.

Güzel kızım, biricik kızım her şey senin için ve şu an da bu balayı bile senin içindi. Ama biliyor musun ben memnunum. Evet şu an aramızda on kişinin olduğu o adamdan razıydım. O maviler bizimle olduğu için ben razıyım.

Göz ucuyla ona baktığımda başını cama yaslamış gözleri kapalı uyuyordu. Bana heyecanın, sevincin, üzüntünün, duyguların tarifini sorsalar Hamza derdim. Yanında çıldırıp sakinleşebiliyorum. Kalbimi delicesine attırıp durduracak potansiyele sahip... Allah'ım bu ne böyle bilmiyorum ama gökyüzünde bile düşüncelerinden çıkmıyorsun ya daha ne diyeyim!