Mihre-i Lem-Yezel

🔫21.Lem-Yezel, Karar

🚨 Mihre-i Lem-Yezel 🎨

Şuara Suresi, 166. ayet: "Rabbinizin sizler için yaratmış bulunduğu eşlerinizi bırakıyorsunuz. Hayır, siz sınırı çiğneyen bir kavimsiniz."

21.Bölüm
(Delirdik oh olsun!)

"Ohh yandan yandan! Kız kalk sen de oyna oh oh!"

"Ben yandım ammaaan yardan ayrılamam! Oh oh!"

Karşımda iki deli misket oynamaya başlamış haldeydi ve kocaman gülerek "Ya işte sensiz yaşayamam ölürüm dedi ben de dayanamadım!"deyip dalga geçerken birden kolumdan tutan Eda beni de kaldırdığı sırada kahkaha attım ve oynamaya başladım. Bunlar niye bu kadar sevindi?

"Kızlar siz delisiniz ya akşama tonlarca iş var kalkmış oynuyorsunuz"deyip gülmeye başladığım sırada oryantal şarkısı çıktığı sırada Eda orta masanın üstüne çıktığı an yerlere yatarcasına attığım kahkahalar ile yanımda ona peçete atan Hatice destek çıkıyordu. Gerçekten delisiniz deli!

Ebru gündeşte çıkan şarkı ile "Ben bu aşkın gelmişini, geçmişiniiiiiiii silerim!"diye bağıran Eda ile açılan kapı ile babaannem odaya girmişti. Kadın hayatının şokunu yaşamıştı.

Yerde yatan ben, masanın üstünde oynayan Eda ona peçete atan Hatice odayı rezil bir hale çevirmiş vaziyette bakakaldığımız sırada hala güler halde yerden kalktım. Allah'ım böyle bir arkadaş çevrem olacağını bilseydim dünden evlenirdim.

Babaannem şaşırmış halde bakarken öksürüp "Kızlar ne oluyor? Yeşeniz yerinde olsun inşallah"derken Hatice eğilerek babaannemin elini tuttu ve onu da oynamaya çekerken babannem ikinci şoku yaşadı ve elleri havalada dururken Eda "Nenecim torunun evleniyor hayırlı olsun!"diye bağırdığı sırada babannem elleri havada bana baktı ve "Ne? Yasin'e evet mi dedin?"diye üçüncü şoka girmişti. Onun karşısına geçtim çünkü artık ciddileşmem gerekti.

Ellerimi önümde birleştirerek "Babanne aslında o öyle olmadı"dedim. Kendimi sıkıntılı bir hale düşürürken Hatice, babaannemin ellerini bıraktı. Of nasıl diyeceğim o değil kuzeni oldu. Ahh Hamza beni ne duruma düşürüyorsun ne? Ama işte mantıklı da gelmiyor değil.

Yutkunup kızlara baktım ve sonra babaanneme dönüp "Babaanne bana kızma ama Yasin'i sevmiyorum...aslında iyi adam ama...."deyip başımı eğmiştim. Daha ne diyeceğimi bile bilmediğim yolda yürümeye çalışıyordum.

Babaannem bir kaç adım atıp geldi ve ellerimi tuttu. Sıcacık ellerini ellerimde hissetiğim de başımı kaldırıp yaşlı gözlerine baktım. Sadece gülümseyen kadın "Amma gönlün diğer sarıda değil mi?"dedi. Sarı mı? Hamza mı? O nereden çıktı?

Eda masadan inip yanıma geldi ve başını sallayıp "Evet evet! Sarışın, mavi gözlü, uzun boylu ve baş harfi Hamza olan kişiye gönlü düştü"dedi. Ne? Kızlar ne saçmalıyorsun gönlüm düşmedi ki! Şaşırmış halde bakarken babaannem başını salladı ve "Bildiydim. O ilk gün buraya geldiği zaman bakışınızı gördüm anladım ama nenesi Yasin diyince sana bıraktım"dedi. Ay babaanne resmen iftira atıyorsun. Biz normal baktık. Hatta bir ara onu öldürecektim. Sen ne gördün?