Bizim silahımız vardı. Benim elimde fırça ve paletten onun ise sahiden silahı vardı.
Çizime zarar verme kaç yıldan başlar bilmem ama cezan sadece bir gece...bir gecen bana ait
Nisa Suresi, 1. ayet: Ey insanlar sizi tek bir nefisten yaratan, ondan eşini yaratan ve her ikisinden birçok erkek ve kadın türetip-yayan Rabbinizden korkup-sakının. Ve (yine) kendisiyle, birbirinizle dilekleştiğiniz Allah'tan ve akrabalık (bağlarını koparmak)tan sakının. Şüphesiz Allah, sizin üzerinizde gözeticidir.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
11.Bölüm (Hallederiz sen raaadol)
Allah'ım ben ne yapacağım? Gözde'yi elimden alırsalar ben ne yaparım? Hayır Allah'ım hayır!
Gözlerim dolmuş halde elimden düşen telefonla olduğum yere dizlerim üstüne düşmüştüm.
Sırf kira yüzünden gidip esirgeme kurumuna mı haber verdi? Bütün hayatımı Gözde için yaşarken bir kaç kuruş için benden alacaklar mı? Allah'ım ben ne yapacağım? Onu verirsem annem babam çok kızar. Kardeşine bakamadın mı demezler mi? Allah'ım aklımı kaybediyorum!
"Mihre kendine gel!"
Duyduğum sesle başımı yavaşça kaldırmaya başladım. Yeni yeni algılarım açılmaya başlamış halde onu duymaya başladığım sırada gözlerimden inen yaşlarla korkuyla baktım. Gözde'yi benden alacaklar! Hamza!
Mavilere koşarcasına doğruldum ve "Gözde'yi benden alacaklar! Ben....ben bir şey yapmalıyım"kendimi bile hissedemiyordum. Zemin ayaklarım altında kayıp giderken tek düşünebildiğim şey bir şeyler yapmamdı.
Birden kolumdan sarsıldım. Başım dönüyor ve beynim durmak üzereydi. Derince nefesler aldığım sırada kolumu çektim ve ellerimi yere dayayıp yerden kalkmaya çalıştığım anda derince nefes aldığım anda birden önüme geçen karartı ile başımı kaldırdım.
Korkulu gözlerle bana bakan adam yüzüme doğru eğilmiş "İyi misin? Kim aradı?"dedi. Nuray! Ben o kadını yolmaz mıyım? Allah'ım affet ama ben o kadını öldüreceğim! Sinir damarlarım çıkmaya başladığı anda gözümü kan bürümüştü. Benden alacaksın öyle mi? Bekle sen bekle!
Geriye doğru bir adım attım ve titreyen bedenimin verdiği sarsıntı ile "Nuray! Ev sahibim sırf kirayı vermedim diye kardeşimi çocuk esirgeme kurumuna söylemiş. Bakamıyor diye şikayet etmiş ....Gözde'yi.... Gözde'yi alacaklarmış" asla alamazlar asla!
Elimdeki bütün her şeyi bıraktım ve titreyen çenemle derince nefes aldım. Annemin babamın emanetine sahip çıkamadım. Ben yapamadım! Allah'ım sadece bir çocuk ve ben bakamıyorum! Ben...ben.... yapamadım!
Gözlerimi kapayıp daha fazla utanmamak için arkamı döndüm ve "O kadını öldüreceğim"dedim ve daha fazla duramayıp hızla geldiğim yöne doğru yürümeye başlamıştım. Adımlarım bir sokağı inletir haldeydi ama durmadım. Tek bir sevincim var...onu da benden alamazsınız!
