မြေအောက်လောကစီရင်သူ 『ဖန့်ကွမ်း』〘မြန်မာဘာသာပြန်〙

အပိုင်း ၂၀ : ဆန့်ကျင်ဘက်

[Unicode]

ငါ မင်းနဲ့ အရင်ကသိခဲ့ဖူးလား ?

ဘယ်သူမှ မ‌သင်ပေးဘူး ။

အနှီစကားလုံးများက ဝမ်းရှီ၏နှုတ်ခမ်းဖျားထက် ရောက်နေသည့်တိုင် ရှဲ့ဝမ်းက သိပ်ပြီးပျော်ရွှင်မနေဟု သူခံစားမိလိုက်သဖြင့် ထုတ်မပြောလိုက်မိပေ။

သူသည် မသိစိတ်အလျောက် တံခါးအပြင်ဘက်သို့ လှမ်းကြည့်မိသွားသည်--

သံပန်းဆွဲတံခါးမှာ တစ်ဝက်ပိတ်နေသောကြောင့် သူ့မြင်ကွင်းမှာလည်း အကန့်အသတ်ရှိနေသည် ။ မြင်ကွင်းထဲ ယခုဆိုင်၏ မျက်စောင်းထိုးဆိုင်ရှိ ယို့ယွင်းနေသော ခပ်ညစ်ညစ်ဆိုင်တံခါးမှအပ အခြားဘာတစ်ခုမျှ ရှိ‌မနေခဲ့ ။ သဘာဝတကျပင် ရှဲ့ဝမ်း ဤနေရာသို့ ရောက်မလာခင် မည်သည့်အရာများ ကြုံတွေ့ခဲ့ရသည်ကို သူသိမြင်နိုင်စွမ်း မရှိပါချေ ။

ဝမ်းရှီသည် မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်ကာ နားမလည်နိုင်စွာဖြင့် မေးလိုက်သည် ။ "မင်းကို ဘယ်သူရန်စလိုက်လို့လဲ ? "

ခေတ္တခဏမျှ ရှဲ့ဝမ်းကြောင်အမ်းသွားလေ၏ ။

သူသည် ဝမ်းရှီထံမှ သည်လိုတုံ့ပြန်မှုမျိုး ထွက်လာလိမ့်မည်ဟု မျှော်လင့်ထားပုံမရဘဲ သံပန်းတံခါးကို ဆွဲတင်နေရင်း ရပ်တန့်သွားတော့သည် ။

ဆိုင်ထဲရှိ မီးသီးအလင်းရောင်များက မှိန်ဖျော့လွန်းနေသည်ဖြစ်ရာ သူ့မျက်လုံးများကို နက်မှောင်သွားစေသော်ငြား အလင်းရောင်ခပ်ပါးပါးဖြင့် လွှမ်းခြုံထားလျက် ။ သူသည် မီးအလင်းရောင်အောက်၌ အချိန်အတော်ကြာ အသံတိတ်ရပ်တန့်နေခဲ့ပြီးမှ ရုတ်တရက် အသိပြန်ဝင်လာခဲ့သည် ။

သူသည် မျက်နှာလွှဲကာ တိုးဖွဖွရယ်လိုက်သည် ။ တိုးလျလွန်းသောကြောင့်ဖြစ်နိုင်၏ ၊ အပြုံးမှာ သူ့မျက်လုံးများထိပင် မရောက်လိုက်ဘဲ တစ်ခဏတွင်းချင်း ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့သည် ။

"ဘယ်သူမှ ရန်မစဘူး " ရှဲ့ဝမ်းသည် တံခါးကိုကိုင်ထားသော လက်ကိုချလိုက်ကာ မတ်မတ်ရပ်လိုက်ရင်း "ခုနက ငါသွားခဲ့တဲ့ဆိုင်က အမွှေးနံ့အိုးက အတော်လေးအနံ့ဆိုးလို့ ။ ငါမကြိုက်ဆုံးအနံ့မျိုး ဖြစ်နေတာနဲ့ "