~13~

37.3K 2.1K 122
                                    

Ulaş: Seçil!

Seçil: Canım sen yazar mıydın bana?

Ulaş: Telefonlarımı açmıyorsun.

Ulaş: Mecbur kaldım.

Seçil: Ne oldu, önemli bir şey mi var yoksa?

Ulaş: Dalga mı geçiyorsun bir de?

Seçil: Ne saçmalıyorsun yine Ulaş?

Ulaş: Işık'ın evine yaptıklarını diyorum Seçil. Bir de tehdit etmişsin!

Ulaş: Bu kadar çirkinleşeceğini ben bile tahmin edemezdim.

Ulaş: Babanın adamlarına mı yaptırdın bunu? (Mesaj Gönderilemedi)

Ulaş: Engelledin mi şimdi de? (Mesaj gönderilemedi)

Ulaş: Allah belanı versin! (Mesaj gönderilemedi)

...

Işık koltukta oturmuş battaniyeye sarınmıştı. Bıdık da hemen onun yanında yatıyordu. Televizyondan bir şeyler açmış onu izliyorlardı. Evinin başına gelenlerden sonra onu evimde misafir etmek istemiştim. Başta reddetse de sonra kabul etmişti.

Kendimi suçluyordum başına gelenlerden ötürü. Ama o hiç beni suçlamamıştı. Oysa şımarık bir kızdı Işık. Bencildi. Hakikaten neden suçlamamıştı beni?

"Ulaş yeter! Tepemde dönüp duracağına otur şuraya da film izleyelim. Bak çok güzel bir müzikal buldum."

İtiraz etmeden öbür ucuna oturdum koltuğun. Gözlerini filmden ayırmadan zaten kocaman olan battaniyenin bir ucunu bana fırlattı. Yüzümde hafif bie tebessüm oluştuğuna emindim. Komiktik çünkü. O koltuğun bir ucundaydı ben bir ucundaydım. Aramızda da Bıdık uyuyordu. Garip bir görüntüydü açıkçası.

Bildirim sesiyle elimi hemen kendi telefonuma attım ama bildirim benim telefonumdan değildi. Işık gelen mesajı okuduktan sonra panikle elini ağzına götürdü.

"Ne oldu?" dedim endişeyle.

"Didem gelmiş kapının önüne. Bana gelecekti bu akşam tamamen unuttum ben onu. Dur ben onu gönderip geleyim. Evi görmesin şimdi endişelenir."

"Neden gönderiyorsun ya, gelsin işte buraya. Otururuz beraber."

"Emin misin?"

"Evet Işık." dedim bezgin bir sesle.

Arayıp onu buraya çağırmasıyla kapı zilinin çalması bir olmuştu. Battaniyeyi üstünden çekip kapıya ilerledi Işık. Bıdık da zil sesiyle uyanmış kapıya bakıyordu.

"Melih?" dedi Işık şaşkınca. Niye bu kadar şaşırmıştı anlamadım. Anlamak için ayaklanıp kapıya ilerlediğimde gördüğüm manzara benim de en az Işık kadar şaşırmama neden olmuştu.

12 VE 14 (Texting)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin