"Ben doğru mu anladım?" dedim panikle ve ekledim, "Babaannem buraya mı geliyor?"
Didem endişeyle başını aşağı yukarı salladı. Sonra cebinden telefonunu çıkarıp salladı sinirle.
"Kaç defa aradım seni açmadın! En hızlı şekilde gelebilmek için de Melih'ten rica ettim beni almasını."
Balkondaki koltuktan telefonumu aldığımda söylediği gibi defalarca aradığını fark ettim.
"Keşke Can'a söyleseydin de bir kapımı çalsaydı."
Kırdığım potla birlikte Didem gözlerini kocaman açtı ama Melih'in pek bizi duyar gibi bir hali yoktu. Koltukta oturmuş telefonla oynuyordu. Didem belli etmemeye çalışsa da bozulduğunu ben anlamıştım.
Asıl olayımızı unuttuğumuzu Ulaş hatırlatmıştı.
"Ne zaman geliyormuş Aysel teyze?"
Didem kolundaki saate bakıp biraz düşündü, kafasında hesaplamalar yaptı ve bana o korkunç haberi verdi.
"En fazla 1 saate burada olur."
"Ne?!"
...
Gözlerimi mis gibi poğaça kokusuyla araladığımda babaannemin bende kalmış olmasının çok da kötü bir şey olmadığını düşünmeye başlamıştım.
"Günaydın sultanım!" dedim esneyerek ama neşeyle. O bulaşıkları yıkarken iki yanağından öptüm sulu sulu.
"Günaydın kuzum. Şu civcivi de uyandırıver. Onca gürültüye fosur fosur uyuyor vallahi hayret!"
Söylediği şeye kahkaha attıktan sonra hemen Didem'i uyandırdım. Sonra da hemen neşeyle telefonuma sarıldım. Ulaş benden önce davranmıştı.
14: Günaydın güzelim.
Işık: Günaydın!
14 çevrimiçi
14: Nasıl gidiyor Aysel Sultanla?
Işık: Şimdilik asayiş berkemal.
Işık: Poğaça yapmış, sana da getireceğim az sonra. :)
14: Kızmasın sonra?
Işık: Ne var Cemile teyzeye poğaça vereceğim?
14: Cemile teyzeye bir de öpücük vermeyi unutmazsan sevinirim.
Işık:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
