Kissing In The Moonlight [Completed]

Chapter 23

မျှော်လင့်ထားသလိုတော့ နွေဦးမရောက်ခင် အစ်ကိုနဲ့ တွေ့ဖို့ အခွင့်မသာခဲ့ပါဘူး။ အစ်ကိုက Madrid ကို လာဖို့ လက်မှတ်စီစဉ်နေခဲ့ပေမယ့် ကျွန်တော်က အဖေ့ ကျန်းမာရေးကြောင့် ကိုရီးယားကို တစ်ခါ ပြန်ရပါသည်။

"ပစ္စည်းတေ‌ွ စုံပြီလား Taehyung... နောက်မှ ကျန်ခဲ့နေဦးမယ်။ ပြီးတော့ ဦးလေးအတ‌ွက် အားဆေးတွေ ထပ်ယူသွားဦး"

ကိုရိန်းက လေဆိပ်ကို မရောက်မချင်း တတွတ်တွတ်နဲ့ ပြောနေ‌တော့သည်။

"နောက်ကျနေပြီ ကိုရိန်းရဲ့... အစ်ကို့ဆီတောင် ဖုန်းဆက်ဖို့ အချိန်မရှိတော့ဘူး"

နာရီကို လှမ်းကြည့်မိတော့ မိနစ် အနည်းငယ်လောက်သာ လိုပါတော့သည်။ check-in ဝင်ဖို့ အချိန်မီ သွားရမည်မို့ luggage ကို ဆွဲကာ ခပ်သုတ်သုတ် ထွက်လာလိုက်ရသည်။

လေဆိပ်ကို ရောက်တော့ ကိုရိန်းဟာ မျက်နှာမကောင်းပါဘူး။

"ငါ မင်းနဲ့ ဆောင်းဦးရော ဆောင်းတွင်းရော တစ်လျှောက်လုံး နေခဲ့တာပဲကိုး... မင်းကလည်း ခရီးသွားမယ့်သူ စိတ်မကောင်းအောင် မျက်နှာက ညှိုးနေတော့တာပဲ"

ကိုရိန်းက ပြန်မဖြေဘဲ တိတ်တဆိတ်ရယ်ပါ။ ကိုရိန်းရဲ့ ပုခုံးလေး ပုတ်ကာ နှစ်သိမ့်ပေးတော့ ငြိမ်ခံပါသည်။

"အလုပ် နည်းနည်းပါးရင် လိုက်ခဲ့ပါလား မင်းကို အမေတို့ကလည်း လွမ်းနေကြတာ... ပြ‌ီးတော့ အန်တီတို့ကိုရောပဲ"

ကိုရိန်းရဲ့ အမေကလည်း သူ့အဖေရှိသည့် စပိန်ကို တစ်ခါတည်း ပြောင်းနေခဲ့သည်မှာ ကြာလှပြီဖြစ်သည်။

"ငါက လိုက်ခဲ့လို့ ရဦးမယ် မထင်ဘူး။ ဟို ‌ဗီဗီယာနာရဲ့ လေ့ကျင့်ရေး တာဝန်ယူထားရတယ်"

"ဗီဗီ ဆိုလို့ ပြောရဦးမယ်။ ဗီဗီက လှလှလေး မဟုတ်လား ပြီးတော့ စိတ်ထားလေးလည်း ကောင်းပါတယ်။ မင်း စိတ်ဝင်စားသင့်တယ် ထင်တာပါပဲ"

"အခုထိ ငါ့အတွက် မိန်းကလေး ရှာပေးတာတွေ မရပ်သေးဘူးလား"

"မင်းက တစ်ယောက်တွေ့ပြီလို့ ပြောရင် ရပ်ပေးမယ်လေ"

ကိုရိန်းက မနိုင်ဘူးဆိုပြီး ခေါင်းခါပါသည်။

"Toledo က ပြန်ရောက်ရင် ပြောစရာရှိတယ်ဆို... အခုထိ မပြောရသေးဘူး မဟုတ်လား။ ဒီလိုနဲ့ ကိုရီးယားကို ပြန်ရောက်တော့မှာ"