Does the Sun Fall? (COMPLETED)

Chapter 16

I LOOK at myself in the long body mirror inside my room, I was wearing a long off-shoulder tight dress down to my feet. It has this long slit in the right side, naging maganda rin ang kulay abo nitong tela sa maputi kong balat.

A make-up artist fixed me and while staring at the mirror, I couldn't help but feel spitous. Hindi mapagkakaila ang medyo hawig naming dalawa ni mommy, my dress and make up suddenly feels like her.

Nahihiya ako kanina na sabihan ang nag-ayo sa akin na light make-up lang sana, kaso wala na akong magawa nang sinabi niyang mas bagay sa akin ang matapang ang dating ng make-up.

Well, this aura of mine, some says that I could have this two different faces. I can be a sunshine and baby, but at the same time bold and dangerous.

I hate it, kapag hindi ako ngumingiti ay parang magkahawig kaming dalawa ni mommy. That's also the reason why I always smile.

Mas mabuting ngumiti dahil parang ako si tita-nanay ko.

"Miss Cyrez? magsisimula na ang party." Tawag sa akin ng isang katulong, she's a little bit shock but quickly hid her expression.

Siguro hindi niya inasahan na sobrang arte ng mukha ko ngayon? well, mana lang talaga ang mukhang ito sa halimaw niyang ina.

"Thank you po." I smiled at her.

Parang nakahinga ito ng malalim dahil sa sinabi ko, she smiled widely and even guide me to walk out from my room.

"Mabait ka naman pala, akala ko mana lang kay madam. Kumusta ka pala, iha? bakit ngayon lang kita nakita rito?" Tanong niya sa akin habang naglalakad kami sa pasilyo ng second floor.

"I have my own house po, iyong unang bahay na pinagawa ni daddy kay mommy sa El hamra. Then, I am also living alone." Ani ko, tumango-tango ito at minabuting hindi na magtanong ulit sa akin.

Malumanay na tunog ng piano at ilang instrumento ang nasa paligid, ilang bisita na rin ang nakaupo habang nakikinig sa mga musika.

All of the guest were wearing a formal suits and gowns like they are attending the most important occasion, they are all talking with their business partner.

Kahit ang ilang nakikita kong nga ka-edad ko lang ay may sariling circle of friends, lahat sila ay mga mukhang ginto dahil sa kinang ng mga gowns nila.

Some are laughing with their friends and husband, some are drinking a glass of red wine, some are talking about business, some are serving foods, some are looking at the big picture of tito and my mother's photography in front.

Looking at them, I suddenly realized that I was alone again. Na hindi ako bagay sa mundong kinagagalawan nilang lahat, napangiti ako na may halong kapaitan.

Lumapit ako sa pinakamalapit na single long table, kaagad akong binigyan ng isang baso ng sampan.

The place was full of golden exterior, it was wide. May isang red carpet pa sa gitna na may magandang pagkasunod-sunod ng mga bulaklak at ilang gintong bombilya.

May ilang empleado rin ng kompanya ni tito ang narito, they are all wearing a wide smile.

"Finally! may nakakita na rin si sir na mapapangasawa. Akala talaga namin ay wala ng pag-asa, sigurado akong mabait ang asawa niya."

Napalingon ako sa ilang empleado ng kompanya na dumaan sa tabi ko, the two of them were all wearing a wide smile while looking at the big photo of the two lovers.

Umangat ang sulok ng labi ko dahil sa narinig, palihim akong tumawa bago tumulak ng sampan para uminom. I almost parted my mouth when the sparks of champagne suddenly explode inside my throat.