Chapter 29

161 6 0
                                    

"T-the hell." Iyon lang ang tanging lumabas sa bibig ko pagkatapos malaman ang totoo, I couldn't also take off my eyes from his bare hands.

May mga peklat ito.

I don't know what to say. Parang biglang bumalik ang alaala ko nang gabing 'yun, I was broken because I thought that he really cheated on me.

"I could give you all of my medical tests, if you want. . . we can also ask Mickeyla." He casually said.

Parang nagbago bigla ang naramdaman ko nang marinig ang pangalan ng babae na 'yun, parang lumalabas ang usok sa loob ng ulo ko.

"You're still talking to her?" I flatly asked.

Ang mga mata nitong nakatingin sa loob ng bahay ay gulat na napatingin ulit sa akin, it was filled with different emotions and amusement. Parang bigla kong narealized ang sinabi ko at magpakain na lang sa wika.

Shit, why does it even sound like I am jealous?

Luke just took a deep breath and hid that smile. "I mean, it's okay to her husband. They're my friends." Mas lalo akong natigilan dahil sa bigla niyang sinabi.

Parang nagkahalo ang lahat, from kuya Vens problem, to Luke who just finding out about his daughter. Down to that accident, and to this news na may asawa na si Mickeyla?!

"When did she had a husband?" I asked.

Luke just shrugged as if he really don't have any idea, kinuha niya ang phone mula sa bulsa at may kung ano itong hinahanap bago ito pinakita sa akin.

"That's the facebook account of my friend, Mark. . . you know him, right? kinasal sila last one year ago. Pareho rin kami ng damit ni Mark ng mga oras na 'yun, long sleeve dark blue. But his shirt have that little printed. Hindi mo man lang napansin?" He asked, eyes are confuse.

I was caught off guard while staring at his blue eyes, parang tinutunaw ulit ako nito. My throat dried while staring at the screen, it was a profile picture of that guy; Mark. Photoshoot ito ng kasal nilang dalawa ni Mickeyla.

Biglang nagkatagpi-tagpi ulit ang mga nangyari para sa akin, is it really true? I keep asking the Lord to give me an answer and signs for the forgiveness.

I've lost him, because I really thought that I had the right to be upset about him.

Umiwas ako ng tingin mula sa kanya bago tumango, I had enough. If the Lord is really bringing me to the right place then be it, basta kung saan ako nararapat.

"You can visit her kapag may oras ka, hindi niya naman talaga kailangang makita ka parati dahil baka masanay at hindi ka na makabalik sa trabaho mo dun sa Maynila." I told him as I walked in inside our house, sumunod naman kaagad ito.

Nakita ko sa sulok si Lala na pinupunasan ang ilang gabinete, pero sumusulyap naman ito sa amin at parang natatawa pa. Parang high school ito na kinikilig sa k-drama na pinapanuod.

"It's not all about my daughter, I came here to talk about us. Hindi pa tayo tapos, Cyrez." His baritone and strict voice gives shiver to my spine.

Kinuyom ko ang kamao nang maramdaman ang pamilyar na pintig ng puso ko, napakasarap nito pakinggan at damhin.

My lips trembled so as my knees, nanlalambot ito at parang gusto kong humarap sa kanya para sa isang mahigpit na yakap.

But I know that I had enough, I already fixed everything. Ang ginagawa ko ngayon, lahat ng 'to ay para na lang sa anak ko. I am not perfect not to feel sulk towards everyone.

Nasaktan ako, it was painful than I imagine.

"We're good, Luke. What we had in the past is just a lesson. Just come here if you want to meet Arkiza, wala ng iba." Iyon ang huli kong sinabi bago lumapit sa anak kong natutulog.

Does the Sun Fall? (COMPLETED)Where stories live. Discover now