"Bu çocuğu tanıdığımı hissediyordum. Çok yakından tanıdığımı... Sanki benim bu çocukla bir hikayem olacaktı ve bu hikaye Ya yaşanmıştı yada yaşanmak üzereydi..."
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Hayat acımasızdı, zamansızdı. Bu küçük kız ölümle burun buruna gelmek için çok küçüktü, güçsüzdü. Olmamalıydı. Bu küçük kız bu kadar çaresiz olmamalıydı."
11.BÖLÜM: KÜÇÜK KIZ
"Poyraz?"
"Hmm?
Gözlerimi devirerek sıraya başını yaslamış uyuyan Poyraz'ın yanına oturdum. Tüm gece ne kadar içtiklerinden habersizdim. Sabah mecburen okula gelmiştik ve Alp'le Poyraz iki derstir uyuyordu. Bu çocuğa içmeyi yasaklamam şart olmuştu! Sinirle yeniden Poyraz'ı sarstım.
"Hadi ama! Öğle arası. Kalk artık!"
"Akasya'm çok uykum var ama..."
Dudaklarımı aşağı sarkıttığımda Poyraz sanki hissetmiş gibi kahvenin en güzel tonu olan gözlerini hafifçe araladı.
"Asma yüzünü be güzelim. Ölüyorum uykusuzluktan."
"Eee Poyraz bey! Kim söyledi size o kadar İçin diye?"
Poyraz oflayarak başını sıradan kaldırdığında yüzünü ekşiterek ellerini başına götürdü. Anlaşılan başı epeyce ağrıyordu. Gülümseyerek Poyraz'ın başındaki ellerini indirdim ve Poyraz'ı dizime yatırarak parmaklarımı Poyraz'ın şakaklarına yerleştirdim. Ve nazikçe ovmaya başladım. Poyraz'ın yüzü gevşerken gözleri usulca kapandı. Gülümseyerek Poyraz'ın yüzünü incelemeye başladım. Oldukça biçimli kaşlarını, bir erkek için yeterli dolgunluktaki, hafif Aralık dudaklarını, dağılmış saçlarını, yüzüne yakışan burnunu, her ayrıntısıyla mükemmeldi Poyraz, kusursuz denilebilecek kadar güzeldi. Bir erkeğe güzel demek ne kadar mantıklı bilmiyordum ama evet, Poyraz güzeldi. Bir süre Poyraz'ı rahatlattıktan sonra dudaklarımı Poyraz'ın alnına bastırdım. Bu hareketim Poyraz'ın dudaklarının kıvrılmasına sebep oldu. Gülümsedim. Alp sonunda yerinden kalktığında uykulu gözleri bizi buldu.
"Hadi kalkın aşk kuşları aşağı inelim. Bir kahve iyi gider."
Başımı salladığımda Poyraz'da kucağımdan kalkmıştı. Alp ve Birce önümüzden ilerlerken Bizde yerimizden kalkarak peşlerinden ilerliyorduk. Poyraz'ın sıcak nefesini kulaklarımda hissettiğimde durdum.
"Ben rahattım ama."
Gözlerimi devirdim. Ama itiraf etmem gerekirse bende çok rahattım!
"Yürü Poyraz."
Poyraz ondan oldukça küçük bedenimi kolunun altına çekerek saçlarıma küçük bir öpücük kondurdu. Koridorda ilerlediğimiz sırada herkesin dikkatle incelediği panoya takıldı gözlerimiz. Panoya ilerlediğimizde koca bir afişle karşılaştık. Bir konser afişiydi. Konserlere bayılırdım! Panoyu Detaylı incelediğimizde bu konserin Pera konseri olduğunu fark etmiştim. Yüzümdeki gülümseme büyürken Poyraz'a döndüm.
