"Bu çocuğu tanıdığımı hissediyordum. Çok yakından tanıdığımı... Sanki benim bu çocukla bir hikayem olacaktı ve bu hikaye Ya yaşanmıştı yada yaşanmak üzereydi..."
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Aşk sadece doğru kişiyi bulduğumuzda aşk oluyordu. Aşk, yanlış kişilerin elindeyken bir işkenceden ibaretti."
22.BÖLÜM: KAMP
Akasya'nın Ağzından;
"Sen iyi alıştın, bir gün yakalanacağız."
"Miyav!"
Poyraz beni biraz daha kendine çekti ve göğüsüne bastırdı. Rüzgar bedenimize işlerken biraz daha Poyraz'a sokuldum. Bir haftadır neredeyse her gün Poyraz'la sabaha kadar çatıda oturuyorduk. Poyraz gelmeden önce bir gün bana bu çatıda yalnız olmayacağın zamanlar, onunla olacağın zamanlar gelecek deselerdi saatlerce gülerdim. Ama olmuştu. Poyraz'la, kucağımdaki Mucize'yle birlikte bizi perdeleyen yıldızların altında kırmızı battaniyemizin içinde huzurla oturuyorduk. Ve bu artık daha sık yaşanmaya başlamıştı.
"Işık ne kadar sevindi bizi görünce."
Başımı salladım. Dudaklarım yukarı kıvrılmıştı. Bugün Işık'ı görmeye gitmiştik. Tüm günümüzü onunla geçirdikten sonra eve dönmüştük ve gece yeniden çatımda bir araya gelmiştik.
"Evet sevgilim, çok sevindi... Yeniden gideriz değil mi?"
Poyraz başını sallayarak bir kez daha saçlarımın arasına bir öpücük bıraktı.
"Biraz uyusam mı burada?"
"Uyu bir tanem."
Bu anı bekliyormuş gibi gözlerimi huzurla kapattım. Huzur sizin için neyi ifade ediyor bilmiyorum ama benim için kesinlikle bunu ifade ediyor. Benim için huzur sırtımı yasladığım bu adamla kucağımdaki kedimle çatımda vakit geçirdiğim dakikalardı. Hayatım boyunca kendimi bu kadar huzurlu hissettiğim bir an olmamıştı. Uyku beni giderek daha da içine çekerken son hatırladığım saçlarımda hissettiğim dudaklar olmuştu.
***
"Günaydın sevgilim! Ne zaman gittin sen?"
Gözlerimi açtığımda sıcak yorganımın içinde mucizenin mırıltılarıyla huzurla yatıyordum. Uyanır uyanmaz hızla telefonuma sarılıp Poyraz'ı aramıştım.
"Sen uyuduktan bir saat sonra seni yatırıp gittim bir tanem. Öğlen olacak neredeyse güzel uyuduk!"
"Evet ya! Saat öğlen üç olmuş... Pazar günü de bitti işte."
