"Bu çocuğu tanıdığımı hissediyordum. Çok yakından tanıdığımı... Sanki benim bu çocukla bir hikayem olacaktı ve bu hikaye Ya yaşanmıştı yada yaşanmak üzereydi..."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Fazla sevgi öldürmez, güçlendirir. aksine yaşatır. Fazla sevgi uzun uzun yaşatır. O yüzden sev. Biraz daha sev. Sonra biraz daha fazla sev..."
26.BÖLÜM: SONSUZ MUTLULUK
Poyraz'ın boynunu saran kollarım öylesine sıkıydı ki Poyraz'ın boğulmasından bir an İçin korkmuştum. Ciğerlerim günler sonra Poyraz'ın kokusuyla sarsıldığında aldığım en rahat nefesin bu olduğunu hissettim.
"Nereden bildin burada olduğumu? Nasıl geldin?"
Poyraz'dan istemeye istemeye kollarımı ayırdığımda dolu gözlerle gözlerimi izliyordu.
"Hissettim..."
"Beni affettin mi Akasya? Artık rahat nefes alabilir miyim?"
Gülümseyerek başımı salladım.
"Derin derin nefes alabilirsin Efe Poyraz Saygın. Senin ciğerlerine dolan nefes benim kalbime yol oluyor... ve evet. Seni affettim. Sana olan sevgim öfkemi yendi. Sana geldim..."
"Hoş geldin."
Fısıltısı dudaklarıma çarptıktan hemen sonra dudakları Özlemle dudaklarımla buluştu. Bu buluşma ayrı kalınmış her dakikanın acısını çıkartmak isteyen bir buluşmaydı. Özlem dolu, sevgi dolu, şefkat dolu... Tüm kötülüklerden, acılardan uzak, kalbime hiç düşünmeden saklamak isteyeceğim bir buluşmaydı. Öyle derin öpüyordu ki dudaklarımı o an aşktan başımın döndüğünü hissettim. Bir insan aşktan sarhoş olur muydu? Kesinlikle olurdu! Bir insanı bir öpücük mutluluktan ağlatabilir miydi? Kesinlikle ağlatırdı! İnanmıyorsanız Poyraz'ın dudaklarıyla buluşan göz yaşlarıma bakın. Bakın ki anlayın. Bir aşk tüm bedeninizi uyuşturup sizi sarhoş edebilir, bir öpücük sizi mutluluktan hüngür hüngür ağlatabilirdi. Ellerim Poyraz'ın omzunu sararken düşmemek için destek arıyordum kendime. Bir kaç dakika daha nefessizce öpmüştü dudakları dudaklarımı. Taki ikimizde nefes nefese kalana kadar. Şimdi alınlarımız birdi. Nefeslerimiz birbirimizin dudaklarına çarpıyordu. Dudaklarımdaki geniş gülümseme Belkide hayatımın en geniş gülümsemesi olma yolunda emin adımlarla ilerliyordu. Poyraz'ın geniş eli saçlarıma karışırken dudaklarındaki belli belirsiz tebessümle araladı öpmekten bir ömür bıkmayacağım dudaklarını.
"Benden uzak kalmayı aklından bile geçirme. Sana söyledim. Bir adım Akasya. Senden uzak durabileceğim mesafe yalnızca bir adım. Sakın aklından çıkarma. Sakın benden uzağa ikinci bir adım atma."
Başımı salladım hızla.
"Atmayacağım. Bundan sonra ayrılmak yok, uzaklaşmak yok, sensizlik yok."
