LACUNA - PROLOGUE

1.3K 23 0
                                    

Timeline: ~August 2009~
(Age: 6)
Heart's POV
My name is Heart Eiffel Suarez Santorio, I'm 6 years old. I'm a big girl na! I have two mommies. My mama Reyanna and my mommy Rezilda. But sadly they aren't always here.

But I have Nanay Helen with me, she's my nanny. Though I still consider her as my third mommy cause she's always here with me. Actually she's the one who raised me and my little brother, Evander.

It's ok though cause Evan and I know our mommies are busy. They told us kasi we have this big or- orga- orgazination? Ah yes we have a big orgazination that my mommies are handling, so Nanay Helen is always with us.

"Ate!" Evan called with a big smile on his face. He's only four, he's still a baby. "What Evan?" I asked. "Can you help me? Pweaseeeeee!" He showed me his assignment which are just shapes.

"It's not that difficult Evan. Beside I have my own assignment" malamig na sambit ko sakaniya. "Tsk, nagmana talaga kay mommy" bulong nito pero narinig ko parin. "Want me to tell that to mommy?" Inis na tanong ko sakaniya at umiling iling naman ito sa takot.

"Kayong dalawa nag aaway nanaman kayo" Saad ni Nanay Helen na papalapit saamin dala dala ang maiinit na gatas. "Si ate po kasi!" Pa cute na sabi ng kapatid ko, pero inirapan ko lang siya. Kapal naman ng mukha niyang sisihin ako! Hmp!

"Hay na'ko, pabayaan mo ang ate mo. Akina at pareho ko nalang kayong tutulungan" Nanay Helen said. Kinaltukan ko naman ito at hinampas ako. How dare he!

"Oh tama na yan, hali na kayo rito!" Tawag saamin ni Nanay Helen. Kinuha ko yung assignments ko, madadali lang naman kaya hindi ko masyadong kinailangan yung help ni Nanay.

"Nay, I have a question" saad ko kay Nanay Helen nung matapos ako sa assignments ko. "Ano yun, nak?" Tanong niya. "Who is she? I saw this picture in your drawer earlier" I said and showed her a picture of a girl. She's older than me.

"Anak ko yan, graduation picture niya yan nung nag graduate siya sa highschool last year" sagot na nanay habang nakatitig lang ako sa babaeng nasa picture. "Asan siya, nanay?" Tanong ko sakaniya.

"Nasa kolehiyo na siya ngayon, nak" nakatitig lang ako sa picture nung babae, tila ba'y may pumipigil saakin na bitawan yung litrato. I won't lie but she looks so beautiful.

"Why don't you just be with her, nanay? Instead of being here with us, why not choose to be with your daughter?" Tanong ko sakaniya na may bakas na lungkot sa tono ko. I know how it feels kapag malayo ang mommy sa anak. That's why I asked nanay that question, of course it's painful to both sides, but why did she choose us over her?

"Pinili ko kayong pareho, anak. Pinili ko kayong alagaan at pinili ko rin ang anak ko sa paraang pagtatrabaho dito para mabigyan siya ng maganda kinabukasan" malumanay na sagot ni nanay. "But that's so unfair, nanay. Nagtatrabaho ka nga dito pero kami naman ang palagi mong nakakasama, samantalang yung anak mo namimiss ka"

"Ganun talaga ang buhay, nak. Hindi patas ang buhay kaya kahit anong gawin natin kailangan natin magsakripisyo" sagot ni nanay at niyakap ako. "When will you visit her again nanay? It's been so long since you took a week off" I asked. "Hindi ko pa alam, busy pa kasi ang mommies niyo" sagot niya at bakas ang kalungkutan sa boses nito.

"Don't worry nanay, I'll tell mommy and mama, you deserve to be with your daughter too!" nakangiting saad ko sakaniya at natawa naman ito. "Sige, anak" niyakap ko uli siya tas pinagmasdan yung picture nung babae.

Ang ganda niya.

"Nanay" I called. "Ano yun, nak?" Magalang na tanong niya. "Will you say yes if I tell you I'll marry your daughter?" I asked with a smile on my face. Bakas naman ang gulat sa mukha at mata nito.

"Hay na'kong bata ka. Maraming tao pa ang andiyan, mas deserve mo sila kesa sa anak ko. Tsaka wala kaming pera noh! Di kami mayaman katulad niyo" sagot naman nito.

"But I don't care about those people and I don't care if your family is not rich. I can provide for the both of us, nanay. And those other people you're talking about doesn't deserve me and I'm not interested with them. Your daughter caught my interest and she's the only one who deserves me!" Saad ko kay nanay.

"And take this as a repay for what you did to us, you helped, protected and cared for us. Let me do the same to your daughter nanay! Let me love her in a way I can't do the same to anyone else" I added at ngumiti naman siya.

"Bata ka pa, anak pero andami mo ng alam. Kung ayan ang gusto mo, papayagan kita. Pero yung tunay na sagot sa katanungan mo ay mangagaling sa anak ko. Hindi ko pwedeng ipilit siya na pakasalan ka niya" malunanay na sagot niya.

"Of course nanay, I'll do anything for your daughter to marry me. I promise, nanay!" Tinaas ko ang kanang kamay ko habang sinasambit yung pangako ko sakaniya.

"Can I also keep this?" I ask at tinuro ang litrato. Tumango naman siya at nagpasalamat ako. Bago pa'ko makaalis ay dumating na sina mama at mommy. Sinalubong namin sila ni Evan na may laking ngiti sa aming mga mukha.

"Mommy, mama look! I'll marry this girl in the future! She's Nanay Helen's daughter and I'll marry her!" Laking ngiti kong sambit sa aking mga mommies habang hawak hawak ang litrato.

"Awe, look Rezi! Umiibig na anak natin!" Mama said at tumaas naman ang kilay ni mommy. "Have you met her?" Malamig na tanong ni mommy. "Nope" sagot ko sakaniya. "Then how can you be so sure that you wanted to marry her?" Mommy asked.

"Cause she's the only one who caught my attention, mommy and I'm so fond of her which never happened to anyone. Not even Evan" sagot ko sakaniya at tumango naman ito.

"Alright. If you really want to marry her then you have my blessing" niyakap ko naman sina mommy at mama na may malaking ngiti saaking mga labi.

That same night my main mission has been built, and that's to find the person I'll marry. Nanay Helen's daughter. When I find her she will finally build and fill the lacuna in my soul and heart.

LACUNA - (Intersex: ProfxStud) Where stories live. Discover now