LACUNA - (Intersex: ProfxStud)

LACUNA - XXII

Ilixie's POV
Our marriage is going great. Better than it was before. I also confessed my love to Eiffel around four nights ago. It felt like we've been connected even deeper. Emotionally and spiritually. I love Eiffel, I really do.

I'm going to be honest that I was denial at first but when I actually realize I'm being a fool I started accepting the feeling of my love for her instead of pushing it away.

"Morning, asawa ko" suddenly my heart started raising when I heard Eiffel's voice behind me. She wrap her arms around my waist while she pepper kiss my face and neck.

God she still gives me butterflies. "Morning, baby" she gave my lips a peck then she lay her head on my shoulder while she watch me cook our breakfast. "Love you, Hera" malambing na bulong nito.

"I love you too, Eiffel" siniksik niya lalo ang kaniyang ulo saaking leeg at ramdam ko ang kilig niya. Nararamdaman ko rin ang mabilis na pag tibok ng kaniyang puso.

"Can you please prepare the table?" Maayos at malambing na tanong ko sakaniya. "Of course, wifey" humiwalay naman ito kaagad saakin at hinanda na ang lamesa.

I turn of the stove then I turn around watching my wife prepare the table. I love how helpful she is, she's so wonderful. I wonder how she would be like when we have our own children.

I smile as she make sure the plates and utensils are all good and place properly in the table. I grab our foods then I place it down on the table.

"Wifey!" she called in a whiny tone. "Ano?" Tanong ko sakaniya habang nilalapag ang pagkain ng dahan dahan. Baka kasi matapon, sayang rin. 

"You could've called for me. Tinulungan sana kita ilagay yung mga pagkain sa lamesa!" Napatawa naman ako cuteness ng asawa ko dahil para itong batang hindi napagbigyan.

"Stop laughing, it's not funny!" Sumimangot naman ito at tuluyan na akong napatingin sakaniya. "It's ok, Eiffel I can manage small things. Beside you helped me with preparing the table. Thank you" I gave her lips a peck at umupo na rin kaagad.

Nakatayo lang si Eiffel sa tabi ko na parang naging statwa na. Pula ang mga pisngi niya at nakangiti ito ng malawak. She's day dreaming, tsk.

"Eiffel sit, kakain na tayo!" Sumunod naman siya kaagad at umupo na sa harap ko. Kumain na rin kami agad at siya na rin ang nagpresenta na maghugas ng pinggan.

Wife material talaga ng asawa ko. Greenflag pa.

"May gagawin ka ba?" Tanong niya pagkatapos maghugas. Tumango naman ako at pumunta na sa office ko habang nakasunod saakin si Eiffel. Parang batang nawawala, haha.

"Can I help you?" Pa-cute na tanong nito habang pinapakinang ang kaniyang mga mata. Gosh, she's so cute. Para talaga siyang bata, tsk.

"Fine, help me check those" turo ko sa mga papel na nakapatong sa lamesa ko. Namutla naman ito bigla na ikinatawa ko. "You don't have too, baby" umiling iling naman ito saaking sinabi.

"Nope, I'm gonna help you. Ayokong mapagod ang asawa ko nang mag isa" kinindatan naman ako nito bago kumuha ng mga papel. Nakangiti lamang akong pinapanood siya sa aking kinatatayuan.

She's so sweet. She's not the Heart Eiffel Suarez Santorio everyone talks about inside the campus. Of course I know her, she's very famous actually but I never expected that we'll get married.

Tinulungan ko na rin siya at sabay kaming nag check. Binigyan ko na lamang siya ng copy nung mga answer para hindi kami mag agawan.

Minu-minuto naman niya akong dinadaldal at nilalandi, para naman daw hindi kami mabuang kakacheck. Wala naman saakin ang ginagawa ni Eiffel, it's actually amusing na may ganto siyang side.

Madalas kasing kwento saakin nina Heather at Evan ay mas mataray at mas nakakatakot pa daw sa lion si Eiffel. Ganun rin ang sinasabi ng ibang mga estudyante, na siya raw ang nawawalang anak ng diablo.

Grabi diba?

Hindi lang talaga showy si Eiffel sa kaniyang side na ito pero alam ko niisa sa mga pinapakita niya saakin ay hindi kaplastikan.

"Hera look oh! Third year na ganto pa rin sulat, tsk. Kung ako yung proffesor ibabagsak ko 'to!" Reklamo niya na ikinatawa ko. Parang bata talaga, haha.

"Let it be, Eiffel. Tsaka hindi ka pwedeng basta basta mang bagsak ng estudyante. It doesn't work that way, baby" mahinahon na sagot ko sakaniya.

"Gosh how can you be so patient and kind at the same time? It's so difficult kaya!" Natawa naman ako sakaniya at nagpatuloy nalang kami muli sa pag check.

~time skip~
Tumigil na muna kami ni Eiffel sa pagcheck ng mga papel. Lunch na rin kasi at nag order nalang kami. Kesa magluto pa kami, anong oras na din.

Konti nalang naman ang kailangan naming icheck at tapos na rin. Si Eiffel ay nakahiga sa tabi ko habang ang ulo niya ay naka patong sa legs ko.

Grabi talaga 'to, akala mo isang sako na ang pinabuhat ko sakaniya kung mapagod. Haha, mukha kasi siyang binagsakan ng sama ng loob.

Nang dumating na yung pagkain namin siya na ang kumuha. Siya naman ang nagrepresenta kaya hinayaan ko nalang, kaysa sa mapagod daw ako, siya nalang.

"Let's eat na! I'm hungry" nilatag ko yung pagkain sa aking lamesa habang tinabi niya yung mga papel. Dito na kami sa office ko kumain, para pagtapos ay matapos na rin kami magcheck.

"Hmm, it's yummy pero mas prefer ko luto mo" she said enthusiastically while she chew her food in her mouth. "Baby, what did I say when you have food in your mouth?" Nilunok naman niya ka agad ang pagkaing nasa bibig niya at sumagot.

"Sorry, but really I prefer when you're the one who cooked it" ngumiti naman ito na para bang nagpapacute saakin. Inikutan ko ito ng mata at umiling iling habang nakangiti.

Tinapos na rin agad namin ang aming mga pagkain. Siya na ang nag ayos habang ako ay tinapos na yung iilang papel na natira.

Kunti nalang naman kasi talaga ito, buti nalang ay tinulungan ako ni Eiffel kundi aabutin ako ng gabi nito. This is why I prefer when my wife is with me. Hindi lang sa pagc-check kundi sa bawat hakbang ng buhay namin.

I just hope Eiffel feels the same way.