Heart's POV
Andito ako ngayon sa office ng asawa ko. Wala ako sa katinuan pumasok kaya dito muna ako nagtago. Batas kasi ako kaya di ako pumasok. Ngayong araw ko rin kasi ulit bibisitahin si horsey, miss ko na siya.... torturin.
Bumukas ang pinto ay niluwal nun ang maganda kong asawa. Naalala ko pa rin ang nangyari kagabi, di mawala wala sa utak ko, huhu.
"Eiffel, anong ginagawa mo dito? Diba may pasok ka?" tanong niya habang kinukuha ang mga gamit na dala nito.
"I do, but I don't wanna go to class so dito ako nagtago. Beside I miss my beautiful wife" malambing na sagot ko sakanya. Sinamaan naman ako nito ng tingin na para bang nagnakaw ako.
"Eiffel, if you want to pass this semester you know it to yourself na kailangan mo pumasok kahit nakakatamad" ngumuso naman ako at umupo nalang sa desk niya. "Fine, papasok ako bukas but for now, can I have you all to myself?" nangaakit na tanong ko sakanya.
"Of course you can" lumapit naman siya saakin na para bang isang tigre. Tsk, don't tell ,e kumain nanaman siya nung choclate. Jusko gabayan mo ko.
"Hera, did you eat one of those chocolate again?" kunot noong tanong ko sakanya. "Nope" tumango naman ako at hinila siya. Napasigaw at nuhulog siya sa taas ko.
"Eiffel-" "I thought I'm your baby and you're calling me 'baby'?" hinawakan naman nito ang aking mga pisngi sa kanyang mga palad.
"Yes, you're my baby" hinalikan ko ito sa labi, laking gulat ko na hindi na ito nagulat saaking ginawa. Mukhang sanay na siya, haha.
"You really love kissing me, hm?" natatawang tanong niya ng maglayo ang mga labi namin. "Of course I love kissing my wife" pambobola ko sakanya.
Namula naman ang kanyang mga pisngi na ikina lawak ng ngit ko. Ang sarap sa pakiramdam na mayroong epekto sakanya ang mga salita ko, alam ko sa simpleng epekto na ito ay may pag asa pa na mahalin niya ako.
"May klase ka pa ba niyan?" umiling naman ako at sumagot. "No but I'll visit horsey. I miss pestering him already" tumnango ito at sinandal ang kaniyang ulo sa dibdib ko.
Halata naman na walang pake si Hera kay horsey, simula pa. Talagang bulag lang yung lalaking iyun kaya hindi niya nakikita na hindi interesado ang asawa ko sakanya.
"Eiffel" umugong naman ako ng tawagin niya ang pangalan ko. "About last night... I'm sorry" mahinang sambit niya. "Its ok, darling" marahan na sagot ko.
"I shouldn't have listened to Rhio" dagdag pa niya. "And I shouldn't have done what I did to you last night" bumuntong hininga naman ako sa mga salitang sinasambit niya.
"Its alright, Hera. Don't blame yourself and what you did is not a big deal to me. You needed that to calm yourself down, so don't blame yourself because I understand" malumanay na sagot ko sakanya.
"A-are you sure?" maluluhang tanong niya. Hinawakan ko ang kaniyang pisngi saaking kamay at tumango. "Yes, Hera. I am more than sure" pinunasan ko ang luhang tumulo sa pisngi niya at
"God Eiffel, why are you like this? How will I stop myself from falling for you if you treat me like this?" napatigil naman kaming dalawa sa sinabi niya. She's falling for me?
"I-I'm sorry I shouldn't have said that" umiling iling naman ako sa sinabi niya. "Don't be sorry, Hera. Don't ever be sorry about your feelings or for something you said" I stated.
"But... ayokong umasa ka dahil hindi pa ako nakakasiguro na totoo ba 'tong nararamdaman ko o kuro kuro lang" huminga naman ito ng malalim at niyuko ang kaniyang ulo. Inangat ko ang kaniyang ulo at tinignan ito sa kaniyang mga mapupungay na mata.
"Kung umasa man ako hindi mo na kasalanan yun. That's my choice and I was the one who brought us in this situation. Whether you love me or not, I am more than thankful that you gave me a chance to show and express my love for you, and it is more than enough for me to take this chance to fulfill my promise to you and Nanay Helen. So don't ever blame yourself for my choices" I know my words will give her the assurance she needs.
"I love you, Hera. It hurts knowing there's a chance you can't or won't love me back, but I have to face that. Love has to be the most difficult and painful part of life. It's easy to love a stranger we know, but it's difficult to be love the same way we do with them and that is what we call a harsh reality" dagdag ko pa sa mga sinabi ko.
"Still, that would be so unfair in your part" she said. "And that is how life really is. You can't do anything to change the way how life is being unfair. All you can do is be greatful for what is infront of you before it's all gone" hinaplos ko ang likod nito at nginitian siya ng matamis.
"I love it when you smile, you should do that often. You have a beautiful smile and it suits you" she stated. My smile grew as I listen to her words. How lucky am I to have a wife like her?
"I bet I can make you fall with my smile" biro ko. Tumawa naman ito at para bang nabuhay yung mga paro paro sa tiyan ko. Baliw na baliw na talaga ako sa babaeng ito.
"I bet it can" saad niya ngunit mahina lang ang boses nito. "Of course it can!" Umirap naman ito at tumawa kaming dalawa. Gosh, how can we be unserious at times na seryoso ang usapan namin? Maybe it's a sign that we're meant to be?
"I love you, Hera and I am not expecting you to love me too... atleast not yet" bulong ko sa huling parirala na aking sinambit. Wala na siyang sinabi pa kaya't niyakap ko siya ng mahigpit na para bang ayokong mawalay saakin.
Malamang sino ba naman gugustuhin na mawalay sakanya ang pinakamamahal niya? Basta can't relate diyan. Masyado kong mahal si Hera para piliing mawalay siya saakin, kahit kamatayan pa yan.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LACUNA - (Intersex: ProfxStud)
Romantizm(SERIES #2) Heart Eiffel Suarez Santorio - An Archi student and also what they call the unknown boss. She's beautiful, innocent, sweet looking but behind that angelic face is a stoick, strict, scary, cold, aloof, well respected, unapproachable, unh...
