Disturbed Serenity

17 - Power to choose tranquility

First Person Point View.

"Maganda ang bahay na iyan Iha 'no?"

I smiled and nodded to kuya's responded to my admiration to this house. This house screams modern to classic style, like where I am from. Lagi ko itong nadadaanan at lagi ko rin natitignan dahil ito ang mga uri ng bahay na pamilyar sa akin mula sa Maynila.

Napagpasyahan kong magikot ikot dahil nababagot ako sa kubo namin. Si Hugo naman lagi kasing nakasunod sa akin, kaya gumawa ako ng paraan para mapagisa. Hindj ko rin kasi alam paano sasabihin ang relasyon namin sa mga kaibigan ko at pamilya ko kahit halata naman sa mukha nilang lahat na ang dami nilang gustong sabihin.

I was also busy lighting candles for my mother because it's her death anniversary. I needed to be alone, but I was at peace while celebrating it by myself again unlike last year because I was a lot of pain. This place has given me enough assurance that I will be fine, and I love it. I still miss my family, but I know it will hurt just trying to visit their memory. I felt like I was alone, and no one was there for me. I am tired of fighting alone, If ever life will push me back to them I wish that it will just be kind and easy.

"Pero palagi po nadadaan dito, mukhang wala naman po palagi ang may-ari."

He laughed at me while shaking his head. "Masungit ang may-ari nito e. Nalaman ko nga balak na niyang ipagiba ang bahay dahil marami na siyang ibang plano sa kanyang buhay."

Nagulat naman ako na mawawala na nga ang bahay na tuwang tuwa akong pagmasdan. Malapit kasi ito sa paborito kong pagtambayan na beach. "Sayang naman ang ganda pa naman..."

Tinuloy niya ang pagwawalis. "Lagi nga kitang nakikita na nakasilip sa bahay. Pasensya na kung akin ito madali sa akin na papasukin ka."

"Ayos lang ho yon...Marami lang akong naalala sa itsura ng bahay na ito." Hindi kasi sya ang tipikal na bahay na makikita mo sa probinsyang ito.

Humampas ang malakas na hangin sa buhok ko, at nilagay ko ang buhok ko sa likod ng tenga ko. "Kilala mo ba anak ang korporasyon ng Morgana sa Maynila?"

I cannot count how many flashback went through my mind because of that surname. This is how big that name is. It is not famous on the shallow parts of the conversation, but when it comes to business the surname has proved something in this country.

I tried to focus in the conversation so I can ask more about this. "Yung mayaman na pamilya na may-ari ng hotel?"

Tumango ito. "Iyon kasi ang balak niyang pakasalan. Gusto niya na raw kasi makalimutan na galing siya rito kaya balak niyang ipagiba ang bahay."

Humawak ako sa gate ng bahay, at pumikit. Sumikip ang dibdib ko sa taong naisip.

"Anak, ayos ka lang ba?" Hindi ako nakasagot.

I can't believe that I was amazed at this house. The woman I will forever intentionally hate. I have no words, it means she has access at this place, god forbid I see her here.

I massaged my forehead, "Sorry kuya mainit lang kasi." I lied kasi hindi ko rin alam anong dapat bang mangyari.

Sinilip ko ang bahay ulit, and the ache at the sight made its way to my heart. The shivers are still present in my system after hearing my family name.

"Gusto mo bang ikuha kita ng tubig?"

Umiling ako, while trying my best not to let my tears escape. I can do this. "Hindi na ho. Kailangan ko na bumalik hinahanap na ako ng nana ko para magtinda."

Bago pa makasagot ang lalaki mabilis akong naglakad papalayo, at mabibigat ang paa ko habang binabaybay ang kalye ng paligid ng lugar na ito. I saw the waves of the water by the beach.