Disturbed Serenity

30 - The Mastermind

Third Person Point of View. (Hugo)

Pinanood niyang masayang tumatawa si Ysela kasama ang mga mahal nila sa buhay dahil sa kanilang engagement party. He wanted to create a core memory to her so that she could cover up all the pain she experienced. Everything.

He looked at her face without removing his smile. Nakikipagusap si Hugo sa pinsan nito at si Ysela naman ay busy sa ibang mga bisita. Para bang si Ysela ang taong nakikita lang ng mga mata niya.

Nagkatinginan silang dalawa at nagtanguan kaya biglang lumapit si Ysela sakaniya. Hindi niya tuloy maiwasan maalala ang mga nakaraan. Na sobrang hirap nilang pinaghirapan na magkita.

Hugo can't take his eyes off of her. She's still stunning as ever, as he thought. Hugo remembered her. He spent his whole night thinking who she was and hiding his smile pretty well from her. How destiny works for him.

She's coming closer to him. It's only natural na hindi siya maalala agad, sobrang tagal na noon...almost two years.

Na-bungo siya ni Ysela noon dahil busy ito sa pag-pho-phone. Nag-sorry lang ito, pero si Hugo mas'yadong dinamdam ang pangyayari na 'yon. He thinks it's like at first sight. I mean, who falls in love the first time?

She also saw her once sa bar na pinupuntahan nila Hugo. Sinubukan niyang habulin ang babae, pero nag-mamadali ito. Gusto niya sana tanungin ang pangalan, para sana... Actually, Hugo doesn't know what to do that time. She just wants to know her name.

Ngayon, mag-kasama na sila pero hindi pa rin sila magkakilala. Well, at least, they're having a date. That's what's more important, right?

He's just fantasizing about her. Isang magandang pangyayari ang pagdating nito sa buhay niya.

Sobra sobra ang pagaalala niya nung nakita niya ito sa basurahan ng bahay niya. Alam niyang hindi normal yon. Inantay niya si Ysela ang magsabi pero sana inunahan niya nalang lahat para hindi ito mawala sa buhay niya.

Nang mapakawalan niya ito hindi pa rin nagbabago ang itsura niya, Hugo thought.

It was a mystery of how she managed to get to him, but he did not let his agent instincts win because he wants to have a normal relationship with her. He wants to unwrap the situation by just being her side.

Though, he wished he should have done it. He should have used his agent tactics to her so that she could make her feel safe.

"Pre! Bakit hindi ka pa raw dumadating sa Airport?" Boses ni Kieffer gamit ang cellphone ni Andrei. Galit na ang tono ng boses niya dahil sa kahihintay kay Hugo. Wala na siya halos pakialam dahil nawawala ang babae. Kailangan niya muna itong unahin.

Napa-hilamos siya ng mukha! Ang sakit na ng mata nito habang naka-tingin sa laptop. Nakita niya sa CCTV na masaya itong umalis ng bahay, kaya malakas ang kutob niya dahil ito sa ibang bagay.

Ang dami na ring sulat ng mapa na rin ako ng bawat lugar sa Espanya, para matrace niya kung saan ito pwede pumunta.

Ininom niya ang pang-ilang kape ngayong araw. Umaasa siya na mahahanap niya ito ulit.

"Magkita nalang tayo sa isang araw." Sagot niya kay Andrei habang paulit ulit pinanonood ang video ng pagnanakaw sa babaeng hinahanap niya.

Ang daming napuntahan ni Hugo basta lang makita si Chiara pero hindi talaga siya nag-tagumpay.

"I need your full cooperation on this. This will be our major mission, at kailangan maging successful tayo rito. I will let you in charge of this." Matapos niyang sabihin ang huling mga salita tumingin siya kay Hugo.

"Alam mong hindi ako maayos ngayon, paano kung magulo ko 'tong plano na 'to?"

Tumango ang dalawa pa nilang kaibigan. Sa bawat misyon kasi kahit ang pinaka lider nila ay si Andrei, iiniba iba pa rin nila ang incharge bilang pag-subok sa miyembro ng Takahashi.