"သြော် အစ်ကို့ကို တွေ့ရတာ အရမ်းဆိုးတယ်။ အခုမှ စပြီး ငါတို့ ရွာက ရွာသူရွာသားတွေ ဖြစ်ကြလိမ့်မယ်။ ဒီပျော်စရာကောင်းတဲ့ အဖြစ်အပျက်ကို ငါတို့ ကြားပြီး ဖြတ်သွားတဲ့အခါ ကြည့်ချင်တယ်၊ ဆုံတဲ့အခါ ပိုကောင်းတာပေါ့၊ နောင်ဆုံမှာမဟုတ်လား"
"မှန်တယ် မင်းဘာတွေ ပုန်းနေတာလဲ၊ လူတိုင်းမြင်အောင်အော်နေတာ။"
Qin Xiaoman သည် တံခါးဝတွင်ရပ်နေကာ သူ့မျက်နှာရှေ့တွင် ဤလူများပြောသည်ကို ဂရုမစိုက်ဘဲ "အဲဒါက မျောက်ဆော့နေတာမဟုတ်ဘူး၊ ဟိုမှာကြည့်စရာရှိတယ်၊ အိမ်မှာကြည့်စရာလူမရှိဘူးဆိုတော့ ဘာလို့သွားတာလဲ။ သူများအိမ်က သူများတွေကြည့်ဖို့ မကြောက်နဲ့ ငာစိတ်ဆိုးတယ်"
အခင်းဖြစ်ပွားရာနေရာသို့ လာရောက်ကြည့်ရှုသူ အမျိုးသမီး အနည်းငယ်၏ မျက်နှာများ ပြိုကျနေသည်ကို ကြားလိုက်ရသည်။ Qin Xiaoman ရဲ့စကားတွေက ကြမ်းတမ်းတယ်ဆိုတာ သူတို့အမြဲသိနေပြီး၊ တခြားသူတွေကို မျက်နှာမပြတတ်ဘူး- "လူတွေကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဖုံးကွယ်ထားတဲ့ ဒီလူကို ကြည့်ကြည့်လိုက်၊ သူက တကယ်လက်ထပ်ချင်နေတာ၊ မတူဘူး။"
Qin Xiaoman က "လက်ထပ်ပြီးတာနဲ့ မတူပါဘူး"
ကြက်သွန်နီကို ကိုင်ထားတဲ့ အမျိုးသမီးက “ဘယ်လိုကောင်လဲ၊ ဒုက္ခိတကို ဘာလို့ ချစ်မိတာလဲ၊ အဒေါ်ပြောတာ မဟုတ်ဘူး၊ ရွာနီးချုပ်စပ်က လူပျိုကြီးက ခြေလက်တွေ သန်မာတဲ့သူကို အမြဲရှာနေတာ။ မင်းရဲ့ အခြေအနေ၊ ရွာနီးနားချင်းတွေထက် ပိုကောင်းတယ်”
Qin Xiaoman က "ခြေမသန်ဘူး ၊ ခြေဖဝါးဒဏ်ရာရနေတာပဲ၊ ကုသဖို့ ဆရာဝန်ပေါ်မှာပဲ မူတည်တယ်"
"မင်း သူ့ကို ကုသဖို့ ဆရာဝန် ငှားဖို့ လိုသေးသလား။ မင်းရဲ့ ကြွက်သားနဲ့ အရိုးတွေ ကျိုးရင် ပိုက်ဆံကုန်ရမှာ။ ဒါက ဖြူစင်ပြီး အပြစ်ကင်းတယ် မဟုတ်လား"
Qin Xiaoman သည် ထိုစကားများကို စိတ်မရှည်စွာ နားထောင်ပြီး ခါးကို နှုတ်ခမ်းစူကာ " ဒဏ်ရာ ဒါမှမဟုတ် ဖျားနာတာကို မြင်ရုံနဲ့ ထိုက်တန်ပါတယ်။ သူ့သမီးရဲ့အစ်ကိုအတွက် ဒေါ်လာထောင်ချီတဲ့ ခန်းဝင်ခန်းတစ်ခုကို ပြင်ဆင်တာက ငါ့အဒေါ်အတွက် ပိုကောင်းမယ် မဟုတ်လား။ ?"
YOU ARE READING
Fu Lang called me home for dinner (Myanmar Translation )
Historical Fictionဝိညာဥ်ကူးပြောင်းလာတဲ့ ခြေကျိုး Gongနဲ့ ကြမ်းတမ်းတဲ့လယ်သမား shouလေး