Fu Lang called me home for dinner (Myanmar Translation )

Chapter 15.2

"အစ်ကိုကြီး၊ မင်းမှာ ဒီလိုအလုပ်တွေရှိနေသေးရင် ငါတို့ကိုခေါ်လိုက်ပါ။"

ကူညီပြီးနောက် ရွာသားများသည် ထင်းကိုယူကာ Qin Xiaoman အား အပြုံးများဖြင့် နှုတ်ဆက်ကြသည်။

Qin Xiaoman သည် ခြံဝင်းအတွင်းရှိ ထင်းကိုကြည့်ကာ "ကောင်းပြီ" ဟု ရွှင်မြူးစွာ တုံ့ပြန်ခဲ့သည်။

သူ့လက်တွေကို သုတ်လိုက်ပြီး အထဲကို ဝင်သွားတော့ ပင်မခန်းထဲမှာ ထိုင်နေတုန်း Du Heng ကိုတွေ့တော့ "မင်းရဲ့ အကြံက တကယ်ကောင်းတယ်၊ ထင်းတွေ အကုန်လုံး အိမ်ပြန်သွားပြီ၊ နောက်နှစ် ငါလွတ်ရင် တောင်ပေါ်တက်မယ်။ သစ်ပင်တွေနဲ့ ဝါးတွေက လှပစွာ ကြီးထွားလာမှာ သေချာပါတယ်။"

"မင်းဗိုက်ဆာနေလား ငါချက်ပေးမယ်။"

Du Heng ကိုမြင်တော့ Qin Xiaoman က သူ့ကို စကားမပြောတော့ဘဲ "မင်းဘာဖြစ်နေတာလဲ?"

Du Heng ၏မျက်နှာသည် အလွန်ကြည့်ကောင်းလှသည်မဟုတ်ပါ၊ သူ ခံနိုင်ရည်ရှိပြီး ခံနိုင်ရည်ရှိကာ နောက်ဆုံးတွင် "ကျွန်တော် ရေအများကြီးသောက်ခဲ့တယ်" ဟု စိတ်လျှော့လိုက်သည်။

"ဟင်?" Qin Xiaoman သည် Du Heng ကို စိတ်ရှုပ်ထွေးစွာ စိုက်ကြည့်ကာ ချက်ချင်း သဘောပေါက်လိုက်သည် ၊ "အိုး၊ အို!"

Qin Xiaoman က Du Heng ကို အမြန်ကူညီခဲ့သည် "မြန်မြန်လုပ်၊ ကိုယ့်ကိုကိုယ် မထိနဲ့။"

"..."

Qin Xiaoman က တစ်ယောက်ယောက်ကို ယင်လုံအိမ်သာဆီ ခေါ်သွားတော့ Du Heng က ခဏကြာအောင် ကိုင်ထားပြီး ယင်လုံအိမ်သာကို မြင်လိုက်ရတော့ ယင်လုံအိမ်သာထဲ ဝင်သွားပြီး သူ့လက်ကို ကိုင်ထားတဲ့ သူ့အစ်ကိုကို ကြည့်လိုက်တဲ့အထိ တစ်စုံတစ်ခုကို မခံစားခဲ့ရပါဘူး။ မှားခဲ့သည်။

"လူလေး..."

"မြန်မြန်လုပ်ပါ!" Qin Xiaoman က ခေါင်းကိုလှည့်ပြီး ရှက်ကိုးရှက်ကန်းဖြင့် သူ့ကိုကြည့်ကာ "အိုး၊ ရွာသူရွာသားတွေ ကျန်သွားပြီ၊ အိမ်မှာ ငါတို့နှစ်ယောက်ပဲ ရှိတော့ ရှက်မနေနဲ့"

သူပြောတာက Qin Xiaoman က သူ့နောက်က တဲတံခါးကို ကန်ပစ်လိုက်တယ်။

"တံခါးဖွင့်​​နေတယ်​လို့ ​ပြောတာမဟုတ်​ဘူး ​ပြော​နေတယ်​..."