Sahile indiğim de ceketim biraz daha sarıldım. Hava güneşli ama soğuktu. Samimiyetsiz bir havaydı yüzüne gülen ama içini üşüten.
Banklardan birine geçip oturdum beni kendisi çağırmıştı ama o yoktu.
Korna sesiyle korkup arkama döndüm.
Alaz oğlan siyah bir araba içerisinde bana bakıyordu camını tamamen indirmişti gözünde güneş gözlüğü vardı ama onu tanımıştım, net bir yüzü vardı bir kere gördüğünüzde aklınızdan çıkmayacak bir yüze sahipti.
"Atla" netti lafı dolandırmıyordu.
"Neden beni sahile çağırmadın mı?"
"Atla ASİ."
Onu dinlemek istemiyordum. Beni neden çağırdığını da deli gibi merak ediyordum aptal değilse yamanın yana yakınlığından hoşlanmayacağını bilirdi biz ikimizde onun "KARDEŞİYDİK" fakat Alaz benim ne kardeşim ne de hiç bir şeyim değildi.
Arabanın yan koltuğuna binip emniyet kemerine uzandım.
"Beni neden buraya çağırdın hava çok soğuk."
"Hava soğuk ve sen nasıl giyinmen gerektiğini gerçekten bilmiyorsun Asi Kız."
"Buna sen mi karar veriyorsun."
"A Yaman abin de aynı fikirde sanki." dedi yalancı bir gülümseme eşliğinde.
"Yaman ABİM sadece senden rahatsız oldu Alaz oğlan."
"O zaman daha çok rahatsız olacak." derken ne demek istemişti bilemiyorum ama bir anda gaza basmasıyla sarsıldım muhtemelen kemerimi takmamış olsaydım arabadan da fırlayabilirdim. Sahilin açık sularında boğular- neyse neyse.
Yol boyu hiç konuşmamıştık beni nereye götürüyorsun gibi klasik bir soru da sormamıştım o beni çağırmıştı bende kendi rızamla ona gelmiştim.
Bir taş evin önünde durunca etrafı inceledim çiftlik gibi bir yerdi ormanın içerisinden baya bir yol geldikten sonra burada durmuştu. Umarım ev sıcaktır diye düşündüm.
Arabayı rastgele bir şekilde bir şekilde evin önüne park edip arabadan indi. Ben hala arabanın içinde evi inceliyordum. Kapım açılınca dik dik ona baktım. "İnmeyi düşünmüyor musun?"
"Bana düşünmem için fırsat vermedin." dedim dürüst bir cevaptı yaklaşık 2 saat önce tanışmıştık şimdi hiç tanımadığım bir adamla bir taş evin önünde durmuş o evi izliyordum.
"Sana bir teklifim var benimle gelirsen öğrenebilirsin."
Bir anda üzerime eğilip emniyet kemerimi açtı ama geri çekilmedi. Dudakları boynuma değiyordu geri çekilmeye çalıştım ama zaten koltuğa yaslandığım için başarısız oldum ellerimi göğsüne koyup yavaşça çekilmesini bekledim kısa bir göz temasından sonra oda geri çekilip eve yürümeye başladı. Bende bu anlamsız yakınlığı uzatmadan onu takip ettim.
Evden içeri girdiğimizde evinde dışarıdan pek bir farkı olmadığını fark ettim.
Tekli koltuklardan birisine geçip teklifini büyük bir merakla dinlemeye başladım.
Bölüm de bölüm
