Bugün hastaneden çıkacaktım.
Günlerdir Alazın söylediklerini düşünüyordum.
Yaman o günden beri hastaneye adım atmamıştı. Cesur gün aşırı geliyordu ama Alaz bir an olsun yanımdan ayrılmamıştı.
Evimden ayrılabilir miydim..
Yaman ve Cesur dan ayrılabilir miydim?
Alaz a içten içe çok kızıyordum, bu kadar kısa sürede canımı vereceğim adamlarla onu kıyaslayabiliyor olduğum için kendime çok kızıyordum..
Cesur Çağla'nın peşinde savruluyordu..
Yamanı son zamanlarda tanımak da zorlanıyordum.. Ne istediğini anlamıyordum..
neden günlerdir yanımda değildi anlamıyordum. Ben yıllarca saçının teline zarar gelse yanındaydım hala da yanında olurdum.
Ben o adamın ciğerini biliyordum ama şimdi yabancı gibi davranıyordu.
"Asi?" yerimde sıçrayıp Alaza döndüm "Nereye daldın Asi'm?"
"Asi'mmm" diye tekrar ettim onu kıkırdayıp. Daldığım bir anda boş bulunduğum için korkmuştum.
Yanağımdan bir makas alıp göz kırptı "Nereye daldın öyle?"
Dudaklarımı büzüp ellerimi bilmiyorum der gibi iki yanıma açıp bıraktım.
"Yaman gelmedi değil mi?" Diye sordum.
Hemen yüzü asıldı "Gelmedi"
"Sadece merak ettim.." diye mırıldandım.
"Bak ama o seni merak etmiyor gör bunları"
"Alaz, Yaman sandığın gibi biri değil ayrıca kardeşi-"
"Benim kardeşim olabilir Asi benimle bir kan bağı olabilir, ama senin kardeşin değil."
"Senden önce ben vardım yalnız.." dedim gözlerimi devirip.
"Yaman seninle aynı fikirde değil yalnız."
Kaşlarımı çattım "O ne demek?"
Elini boşver der gibi salladı, arkasını dönüp dolabı açıp eşyaları çantaya koymaya başladı. "Alaz" diye seslendim bana bakmadı bir kaç defa daha seslendim ama ısrarla cevap vermiyordu. Sinirlenip ani bir hareketle yataktan kalkmak için hamle yaptım ama acıyla inleyip yatağa kendimi tekrar bıraktım canım çok acımıştı. Alaz elindeki eşyaları çöp gibi fırlatıp hemen bana koştu bir elini karnımın üzerineki elimin üzerine yerleştirdi diğer eliyle yanağımı avuçlayıp baş parmağı ile okşuyordu "İyi misin?" endişeyle gözlerimin içerisine bakıyordu.
"İyi değilim" kaşlarım hala çatıktı "ben öldüm mü sesimi duymuyorsun?"
Alnını alnıma dayayıp bir kaç saniye öyle kaldı.
"Senin canın yanarsa..." derin bir nefes aldı "canını yakanların canını alırım.."
"senin canını ben yakarsam.. sana canımı veririm" dudaklarıma bir öpücük bıraktı "Özür dilerim Asi kız.."
"Ne demek istedin, biraz önce?" diye sordum merakla.
"Yaman dan hoşlanmıyorum" kestirip atmaya çalışıyordu ama bende bu işlere bu pazar başlamamıştım.
"Bunu biliyorum zaten?"
"Ama o senden hoşlanıyor Asi! ve bu benim feci halde canımı sıkıyor."
"Saçmalama Alaz ne senden önce nede senden sonra-"
Dudaklarıma işaret parmağıyla dokunup konuşmamı kesti, belki beni en naif kesişiydi "Seni seviyorum, seviyorum ve bir adamla aynı evde olman canımı sıkar Asi kız." Seni seviyorum.
Bende seni seviyorum Alaz oğlan.
"Ben iki adamla kalıyorum yalnız." diye ekledim.
"Cesur dan zarar gelmez de- neyse"
"Benim için ikiside aynı Alaz ikiside benim canım."
"Ben kimim peki Asi?"
verecek bir cevap bulamadım.
Sen herşeysin Alaz oğlan bazen de hiçbirşeysin.
Cevap veremediğimi görünce. Tartışmayı bırakıp dolabı toplamaya devam etti.
Mırıldanıyordu.
"Karışık sorusun Asi Kız.."
BÖLÜM DE YAZIM YANLIŞLARI OLABİLİR METRO DA YAZDIM METRO DAN ÇIKARKEN YAYINLADIM/ ÖPÜLDÜNÜZ 🫶
