Kapıyı açtığımda gördüğüm manzarayla bütün kanınım çekildiğini hissettim. Az evvel inlemeleri ile evi dolduran kız elleri karnında hareketsiz bir şekilde yerde yatıyordu. Olduğum yere çakılmış gibiydim.
Çağla yanımdan koşarak Asi'nin yanına eğildi ve aynı korkuyla bana bağırmaya başladı. "Alaz yardım et! Bir şey yap ambulans çağır." Birkaç saniye saniye ne yapacağımı bilemeyerek etrafa bakındım sonra koşarak asi yanına eğildim, bir kolumu başının altından bir kolumu da bacaklarının altından geçirip onu kollarımın arasına aldım üzerinde gövdesini kapatan bir havlu sarılıydı. Çağla korkuyla "Alaz napıyorsun ambulans çağırsana!" Diye bağırıp ben hızlı hızlı ilerlerken peşimden geliyordu merdivenlerden hızlı inerken ona hiç bakmadan seslendim "Ben daha hızlı götürürüm sen evde kal. Asi ye giyecek birseyler getir ben seni birine aldıracağım." Nefes nefese konuşup onayladığına dair hiçbir şey duymadan hızlı evden çıktım ve Asi'yi arabanın arkasına yatırdım üzerimdeki gömleği de bacaklarının üzerine kapatıp hemen şoför koltuğuna geçtim. Kalbim göğsümü delip yerinden çıkacak gibi atıyordu ama şu an bunu düşünmemem gerekiyordu Asi kızı hastaneye yetiştirmeliydim. Her ne sikim oluyorsa inlemeleride geçmiş öylece baygın yatıyordu. Aklımdan bir ton kötü senaryo geçerken bunların hepsini bir kenara bırakıp arabayı çalıştırdım ve en yakın hastaneye sürdüm. Hastaneye gelmemiz yaklaşık on dakika sürdü. Arabayı alalade yolun üzerine bırakıp asi'yi tekrar aynı şekilde kollarımın arasına aldım ve acil servisten içeri girip bağırmaya başladım acil servisten çalışanlar hızla bir sedye ile gelirken onu sedyeye bırakıp onlar hızlı hızlı sedyedeki Asi yi götürürken takip etmeye başladım, sordukları birkaç soruya cevap vermeye çalışıyordum ama aklım yerinde değil gibiydi. "Ne oldu beyefendi!?" "Acı çekiyor gibiydi, karnını tutuyordu bilincini yitirdi işte!" "Siz nesi oluyorsunuz?" Hiç düşünmeden "Ben sevgilisiyim." dedim. "Peki burada bekleyin!"
Onun hala beni sevdiğinden emin değildim ama onu ne kadar sevdiğindem en azından ben emin olmuştum. Bu da bir şeydi yani benim için yeterli bir sebepti. Acil servisin önünde volta atarken Yaman olmasa bile en azından cesura haber vermem gerektiğini düşündüm hem gelirken Çağla'yı da alabilirdi. Telefonu cebimden çıkarıp cesur aradım ikinci çalıştı açtı. "Ne var lan yavşşak." Aslında bu piçi de aramasaydım diye düşündüm ama lanet olsun ki bilmeye hakları vardı. "Asi Asi biraz rahatsızlandı hastanedeyiz konum atıyorum." Diyip telefonu kapattım. Cesura konum gönderdikten sonra gelirken Çağla'yı alması için de bir mesaj atıp telefonu tekrar cebime koydum. Yaman piçi bilmese de olurdu cesur götü zaten hemen ona haber verecekti ama şu an umrumda olan tek şey asi nin bir şeyi olmamasıydı. Yaklaşık on dakika sonra doktor olduğunu düşündüm beyaz önlüklü bir adam içeriden çıktı. Onun önünü kestim. "İçeride ki küçük hanımın yakını siz misiniz?" "Çok yakınıyım. Uyandı mı?" Burnumdan soluyordum. Bana iyi bir haber vermesi saniyeleri vardı yoksa birazdan hiç iyi şeyler olmayacaktı. "Küçük hanım iyi kendisine bir serum takıldı. Yorgun düştüğünü düşünüyorum ama yine de bir kan testi yapmak doğru olacaktır sonuçlar yarım saate çıkar zaten ozamana kadar da uyanır siz şimdi lütfen yatış işlemleri ile ilgilenin." yanımdan geçerken kolundan tuttum. "Neden yatırıyoruz anlamadım ben iyiyse?" "Sadece sonuçlar çıkana kadar müşahade altında tutalım sonuçlar çıktıktan sonra tekrar görüşelim." başımı anlamış bir şekilde sallayıp gitmesine izin verdim. Asi kızın kimliği yanımda değildi hastaneye girişini nasıl yaptıracağımı düşünürken koşuşturma sesiyle basımı girişe çevirdim Çağla önde cesur ve yaman arkada hızlı adımlarla acil servise doğru geliyordu. Çağla önümde durup ellerini göğsüme koydu "Abi iyi mi?" Bir elimle saçını okşayıp "Iyiymiş." diye kısa bir cevap verdim. Yaman cesur ve Çağla'yı aşıp yakama yapıştığında sabır diler gibi bakışlarım hastane tavanına çevirdim. "Asi nin seninle ne işi vardı lan? Arkamı dönüyorum kız senin yanında başına bir şey gelmiş yeter oğlum oğlum yeter lan ben iki dakika arkami dönemeyecek miyim lan size." Çağla benden önce yamanın kolunu tutup dolu gözleriyle konuştu "Asi'yi evden ben çıkardım yaman. Alazın bir suçu yok sadece hastaneye getirdi." Yaman yakamdan çekip Çağla'ya döndü. "Bak Çağla sen benim ne kadar canımsan asi de o kadar canım kimi kimden koruyorsunuz kızım siz." Çağla gözlerinden bir damla süzülürken "Özür dilerim." diye mahcup bir şekilde mırıldandı. Sinirle kendimi sandalyelerden birine attım. Yamanın herkesi bu kadar etkisi altına alması canımı sıkıyordu. Ailem girdiğinden beri sahip olduğum ne varsa onunla paylaşmak zorundaymış gibi hissediyordum işin çıkmaz tarafı onun bunca sene sahip olduğunu sandığı birine deli gibi aşık olmuştum. Herkes bir yana oturduğunda sanki bir dakika bir saat gibi geçiyordu. İçeriden tekrar bir doktor çıktığında hızla yarımdan kalkıp doktorun ağzından çıkacak kelimelerin iyi olması için dua ettim. Gözleriyle herkesi tarayıp benim üzerimde bakışları durdu "Yakını sizdiniz değil mi?" Yamanın öldürücü bakışları üzerimde hissediyordum. Ki sikimde değildi. "Evet." diye onayladım. "Tebrik ederim. Asi hanım 4 haftalık hamile.🤰 "
Asi hamile miydi. ....
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Canlarım AsLazsız ama mükemmel bir başlangıç bölümü yazdığımı düşünüyorum. Asimiz hamiş 🤰 artık :)) bunu beklemediğinizi düşünerekkk happy duyar Yorum beklerim, iyi okumalar 🫶
