Asi, Alaz la birlikte gidemezdi.
Asi benim sorumluluğumdu, o hep benimdi.
O kendini bilmeden ben onu biliyordum şimdi benim kanımdanda olsa bir adamın gelip onu ellerimden çekip almasına izin vermeyecektim. Asi ye kızgındım onu affedebilirdim ama Alaz a hiç güvenmiyordum. Asi yi emanet edebileceğim birisi değildi Alaz.
Alazdı işte.
Kapı açılınca ayaklandım.
Alazın yanından geçip içeri girmek için bir hamle yaptım ama kolumu tuttu gözlerimle elini takip edip dik dik yüzüne baktım "Yavaş abisi biz bir konuşalım seninle"
kolumu silkeledim "Ne konuşacağım ben seninle suyu çıktı ha!?"
"Asiyle ilgili."
Odanın kapısını çekip otoparka doğru yürümeye başladı. Bir küfür savurup bende onu takip ettim.
Otoparka geldiğimizde arabasına yaslanıp kollarını bağladı. Aynı şekilde dimdik karşısına geçip bir başka arabaya yaslandım bende kollarımı bağladım. "E ne konuşcan konuş" diye tısladım.
Ağzını yüzünü dağıtmamak için kendimi zor tutuyordum.
"Onun bana ihtiyacı var sana değil."
"Bu sikik fikre nerden vardın onu öğrenebilir miyim?" diye sordum sinirle çenemi sıvazlarken.
"Asi nin ağladığını şikayet ettiğini gördün mü sen hiç?" diye sordu. Görmemiştim Asi diğer kızlar gibi değildi boyun eğmezdi kendini üzenin başını koparırdı dişliydi. Ağlamazdı hep gülerdi. "Asi öyle bir kız değil de hayırdır?" dedim.
Gözlerini kısıp boynunu hafifçe omzuna eğdi "Bu kız benim kollarımda kuş gibi titredi Yabani ne zaman saçlarına dokunsam gözleri doldu.. Neden biliyor musun?"
"Neden" diye sordum tekrar.
"Siz bu kıza hiç bir zaman bu hakkı vermediniz çünkü! Şimdi bırak yarattığınız enkazı ben toplayayım onu da bırakmıyorsun daha fazla yaralıyorsun onu." Omzuma baş parmağı ile bir kaç defa vurdu "Bari bırak onu ben toplayayım daha fazla yıkmadan!"
"Salak salak konuşma sen kimsin. Olum sen kimsin lan" yakasını avucumun içerisinde topladım.
Hangi ara yanımıza geldiğini fark etmediğim Asi'nin elleri Alazın yakasına yapışmış ellerimin üzerinde durdu.
Boynumu yana yatırıp Asi ye baktım "Asi karar versin." ellerim yakasından aşağı kayarken.
Asinin cevabını bekledim.
"Yaman ben Alaz ile gitmek istiyorum.."
Büyük ihtimalle pişman olacaktı.
Ama bazen pişmanlıklar yapılan hataların yok sayılması için yeterli olmuyordu.
Gözlerim yanarken dişlerimi sıktım.
"Pişman olursan. Nerede olursan ol gelir seni ordan alırım." Omzundan tutup kendime çektim saçlarının arasına bir öpücük kondurup yüzüne bakmadan arkamı dönüp hastaneden hızla çıktım.
İyi okumalar :)
