Kırmızı Örümcek Zambakları

13-Cesedin Çiçeği

92 GÜN ÖNCE

Soğuğun nefesinde savrulup giden düşlerimle içimi bir ürperti sarmıştı. Gözlerimi aralamaya çalışsam da Hypnos sanki buna engel olmak ister gibi beni tekrar uykuya götürmeye çalışıyordu. Etrafımdaki birkaç uğultuyu idrak edebilsem de tam anlamıyla anlamam çok güçtü.

Gözlerimi bir an gelen güçle araladığımda, Hypnos'u kandırmış olmanın zaferi vardı dudaklarımda. Gözlerimi yanımda oturan Burcu'ya çevirdim. ''Buna gerek yok,'' diye konuştu fransızca. ''Olası bir durum için bizden haber bekleyin yeterli,'' cümlesinden hemen sonra omzunun üstünden bana baktı. Yüzüne gülümseme hakim olurken telefonu kulağından indirdi.

''Sonunda!'' dedi heyecanla. Oturduğu yerde biraz toparlandığında, sırtımı yatak başlığına dayadım. ''Kiminle konuşuyordun?'' esneyişimle titrek çıkan sesim dudaklarımdan bir kıkırtı kopmasına sebep olurken Burcu omuzlarını silkti. ''Nolan,'' dedi sakin bir şekilde. ''Örgüt hazırda bekliyor, Türkiye'ye ne zaman çağırılacaklarını sordu.'' onu başımla onayladım.

2 gündür Akbulutların evine uğramıyor, Meydan'a gitmiyordum. Birkaç kez Mira'nın aramalarını açmıştım fakat en uzun konuşmamız yalnızca 1 dakika sürmüştü. Erdal abiyle de konuşmamıştım fakat Mira'nın anlattıklarına göre bu durum onu epey rahatsız etmişti.

Burcu düşüncemi okumuş gibi sırıttı. ''Erdal Bey'e de ayıp oldu,'' alaylı çıkan sesiyle güldüğümde başımı iki yana salladım. ''Uyku düzenim berbat,'' dedim ve üstümdeki yorganı çektim. ''Uyku aptalları içindir,'' ikimizin aynı anda söylediği cümleyle Burcu küçük bir kahkaha attı. ''Evet, bu cümleyi kuracağını biliyordum!'' gülerek omzuna vurdum ayaklarımı yataktan aşağı sarkıttım.

''Ama kabul et,'' dedi Burcu ayağa kalkarken. ''Bu iki gün sana hoş bir tatil oldu.'' buruk bir tebessümle gözlerimi ona çevirdim. ''Daha güzel tatillerim olmuştu,'' dediğimde gülümseyerek omuzlarını silkti.

Heyecanla ellerimi tuttu ve beni ayağa kaldırdı. ''Bugün 28 mi oluyor bu kız?'' dedi tuttuğu elimi kaldırarak. ''Burada dönmen gerekiyordu,'' diye mırıldığında boş anıma denk gelerek küçük bir kahkaha attım.

''Hayır Burcu,'' dedim ve ellerimi çektim. ''Bugün 28 olmuyor bu kız,'' diye devam ettiğimde yutkundu. Ne diyeceğini bilemez bir şekilde başını salladıktan sonra gözleri komodinin üstünde duran fotoğrafa kaydı. ''Kabristan'a gidelim mi?'' sıcak sesiyle sorduğu bu soru nefesimi keserken başımı iki yana salladım. ''Ben tek gideceğim,'' dedim yalnızca.

Üzerimdeki tişörtü bir çırpıda çıkardım ve Burcu'nun siyah kazağını üstüme geçirdim. Gözlerim altımdaki tayta gittiğinde duruşunu düzelttim. Gece üstümü değiştirecek halim bile yoktu, olduğum gibi yatağa atmıştım kendimi. Son 2 gündür yaşam belirtisi pek fazla göstermiyordum.

''O zaman sana zencefil çayı yapıyorum,'' dedi Burcu ve odadan çıktı. Aynanın karşısındaki kişiye çevirdim bu kez gözlerimi. Kısacık saçlarım yüzümü daha kemikli gösteriyordu ve bu oldukça hoşuma gidiyordu. Bileğimdeki tokayı çıkardım ve saçlarımı ensemde birleştirerek küçük bir şekilde topladım. Komodinin üstündeki ıslak mendille gözaltlarımı silerken Burcu'nun odada olmayışının rahatlığı vardı üstümde. Aksi takdirde bu ıslak mendil için çok büyük azar işitebilirdim.

Omuzlarımı biraz daha dikleştirdim ve odadan çıktım. 2+1 hoş bir evdi. Amerikan mutfak oluşu bu kutu evi daha samimi gösteriyordu. Burcu'nun özellikle seçtiği beyaz mobilyalar da buna yardımcı oluyordu.

Burcu çay fincanını tezgaha bırakırken sırtını da tezgaha dayadı. ''Cengiz'i sormadın,'' dedi sıkıntıyla. Gözlerimi kırpıştırırken fincanı elime aldım. ''Ha evet,'' dedim kısık bir sesle. Tamamen aklımdan çıkmış olan bir detaydı. ''Konuştunuz değil mi?'' diye sordum ve çaydan bir yudum aldım. ''Yani pek sayılmaz,'' dedi omuzlarını silkerek. ''Yarıştık,'' dediğinde sesindeki suçlu tonla gülümsedim. ''Ve?'' diye sordum bir beklentiyle. Burcu'nun gözleri irileşirken başını hızlıca iki yana salladı. ''Ve bu kadar,'' dedi toparlanarak. ''Poyraz'ın haberi yok,'' diye devam ederken başımı yana yatırdım.